حدیث ازهدایت یافته خدا امام باقر ع درموردانقلاب ایران واتصالش به ظهورامام زمان ع: «کأني بقوم قد خرجوا بالمشرق يطلبون الحق فلا يعطونه، ثم يطلبونه فلا يعطونه، فاذا رأوا ذلک وضعوا سيوفهم علي عواتقهم فيعطون ما سألوه فلا يقبلونه حتي يقوموا، و لا يدفعونها الا الي صاحبکم، قتلاهم شهداء أما اني لو أدرکت ذلک لاستبقيت نفسي لصاحب هذا الأمر». کتاب غیبت نعمانی ص۳۰۴ هدایت یافته خداامام باقر ع: گویا گروهي را مي بينم که از مشرق (خاور) قيام کرده اند و خواستار حقند ولي آن را به آنها نمي دهند، سپس باز حقشان را مي طلبند ولي به آنان داده نمي شود و چون چنان ديدند اسلحه هاي خود را برمي گيرند و بر گردنهايشان مي گذارند، اين وقت آنچه را که مي خواستند به آنها داده مي شود ولي آن طايفه ديگر نمي پذيرند تا اينکه قيام مي کنند و کارشان رونق مي گيرد، و آنان آن را به کسي نخواهند داد مگر به صاحب شما (يعني: حضرت صاحب الامر عليه السلام) و کشته شدگانشان شهيدند. آگاه باش که اگر من آن روز را درک مي نمودم خود را براي صاحب اين امر (يعني حضرت ولي عصر -عجل الله تعالي فرجه-) نگه مي داشتم.