#روز_پنجم؛ حکمت ۴۱ تا ۵۰ ☘حکمت ۴۱: قلب احمق در دهان او، و زبان عاقل در قلب او قرار دارد. ☘حکمت ۴۲: و به يكی از يارانش كه بيمار بود فرمود: خدا! آن‌چه را كه از بيماری شكايت داری موجب كاستن گناهانت قرار داد، در بيماری پاداشی نيست اما گناهان را از بين می‌برد، و آن‌ها را چونان برگ پاييزی می‌ريزاند، و همانا پاداش در گفتار به زبان، و كردار با دست‌ها و قدم‌هاست، و خدای سبحان به خاطر نيت راست، و درون پاک، هركس از بندگانش را كه بخواهد وارد بهشت خواهد كرد. ☘ حکمت ۴۳: در ياد يكی از ياران (خباب بن ارت) فرمود: خدا خباب بن ارت را رحمت كند، با رغبت مسلمان شد، و از روی فرمان‌برداری هجرت كرد، و با قناعت زندگی گذراند، و از خدا راضی بود، و مجاهد زندگی كرد. ☘ حکمت ۴۴: خوشا به حال كسی‌که به ياد معاد باشد، برای حساب‌رسی قيامت كار كند، با قناعت زندگی كند، و از خدا راضی باشد. ☘حکمت ۴۵: اگر با شمشيرم بر بينی مومن بزنم، كه دشمن من باشد، با من دشمنی نخواهد كرد، و اگر تمام دنيا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد، دوست من نخواهد شد، و اين بدان جهت است كه قضای الهی جاری شد، و بر زبان پيامبر امّی صلی الله علیه واله وسلم گذشت كه فرمود: ای علی! مومن تو را دشمن نگيرد، و منافق تو را دوست نخواهد داشت. ☘ حکمت ۴۶: گناهی كه تو را پشيمان كند بهتر از كار نيكی است كه تو را به خودپسندی وادارد. ☘ حکمت ۴۷: ارزش مرد به اندازه‌ی همت اوست، و راست‌گويی او به ميزان جوان‌مردی‌اش، و شجاعت او به قدر ننگی است كه احساس می‌كند، و پاک‌دامنی او به اندازه‌ی غيرت اوست.