☘️ ☘️ ☘️ ☘️ *💚7. تعقيب نماز صبح‏ روز* *جمعه بخواند:* اللَّهُمَّ إِنِّي تَعَمَّدْتُ إِلَيْكَ بِحَاجَتِي وَ أَنْزَلْتُ إِلَيْكَ الْيَوْمَ فَقْرِي وَ فَاقَتِي وَ مَسْكَنَتِي فَأَنَا لِمَغْفِرَتِكَ أَرْجَى مِنِّي لِعَمَلِي وَ لَمَغْفِرَتُكَ وَ رَحْمَتُكَ أَوْسَعُ مِنْ ذُنُوبِي فَتَوَلَّ قَضَاءَ كُلِّ حَاجَةٍ لِي بِقُدْرَتِكَ عَلَيْهَا وَ تَيْسِيرِ ذَلِكَ عَلَيْكَ وَ لِفَقْرِي إِلَيْك فَإِنِّي لَمْ أُصِبْ خَيْرا قَطُّ إِلا مِنْكَ وَ لَمْ يَصْرِفْ عَنِّي سُوءا قَطُّ أَحَدٌ سِوَاكَ وَ لَسْتُ [لَيْسَ‏] أَرْجُو لِآخِرَتِي وَ دُنْيَايَ وَ لا لِيَوْمِ فَقْرِي يَوْمَ يُفْرِدُنِي النَّاسُ فِي حُفْرَتِي وَ أُفْضِي إِلَيْكَ بِذَنْبِي سِوَاكَ... ☘️ ☘️ ☘️ ☘️ ☘️ ☘️ ‍ *💚8. هر كه بعد از نماز صبح* *روز جمعه پيش از آنكه* *سخن بگويد اين دعا را* *بخواند كفاره ي گناهان او باشد* *از جمعه تا جمعه ي ديگر.* *و به روايت ديگر* : اگر در ماهي يك بار يا در سالي يك مرتبه بخواند كفاره ي مابين باشد. «اللَّهُمَّ مَا قُلْتُ فِي جُمُعَتِي هَذِهِ مِنْ قَوْلٍ أَوْ حَلَفْتُ فِيهَا مِنْ حَلْفٍ أَوْ نَذَرْتُ فِيهَا مِنْ نَذْرٍ فَمَشِيَّتُكَ بَيْنَ يَدَيْ ذَلِكَ كُلِّهِ فَمَا شِئْتَ مِنْهُ أَنْ يَكُونَ كَانَ وَ مَا لَمْ تَشَأْ مِنْهُ لَمْ يَكُن,اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي وَ تَجَاوَزْ عَنِّی, اللَّهُمَّ مَنْ صَلَّيْتَ عَلَيْهِ فَصَلَوَاتِي عَلَيْهِ وَ مَنْ لَعَنْتَ فَلَعْنَتِي عَلَيْهِ» 🌼☘🌼☘🌼☘💠 نکات قرآنی: ⁉️ذكر سجده واجب قرآن چیست؟ ⁉️سجده‌هاى‌واجب‌باچه علامتى مشخص شده است‌؟ ⁉️آيابايد به طرف قبله انجام داد؟ ⁉️در سجده چه ذكرى بايد گفته شود؟ ✅در برخى قرآن‌ها، سجده‌هاى واجب با علامت «سجده واجبه»، در كنار صفحۀ قرآن، روبه روى آيه سجده، مشخص شده است امّا در برخى قرآن‌ها مشخص نشده است و انسان بايد موارد و احكام آن را طبق نظر مرجع تقليد خود ياد بگيرد و در قرآن خود مشخص نمايد تا در وقت تلاوت، سجده واجب از او فوت نشود. در سجدۀ واجب قرآن باید بر چیزهایی سجده کنید که در نماز سجده بر آن صحیح است، ولی رعایت بقیۀ شرایط سجدۀ نماز، مانند رو به قبله بودن، با وضو بودن و امثال آن لازم نیست و يك سجده كفايت مى‌كند. آيه يا دعاى خاصى واجب نيست، بلكه بنابر نظر مبارك حضرت امام‌خمينى: «هرگاه انسان، در سجدۀ واجب قرآنى، پيشانى را به قصد سجده بر زمين بگذارد، اگر چه ذكر نگويد، كافى است و گفتن ذكر، مستحب است و بهتر است بگويد: «لا اله الّا اللّٰهُ، حقّاً حقّاً، لا اله الّا اللّٰهُ ايماناً و تصديقاً، لا اله الّا اللّٰهُ، عبوديةً و رقّاً، سجدتُ لك يا ربِّ تعبّداً و رقّاً، لامستنكفاً و لامستكبِرًا بَلْ انَا عبدٌ ذليلٌ خائفُ مستجيٖرٌ.» نيست معبودى شايستۀ پرستش مگر خداوند يكتا و اين را از روى حقّ‌ و حقيقت مى‌گويم، و نيز نيست معبودى جز «اللّٰه»، و اين را از روى ايمان و تصديق اقرار مى‌كنم، و كلمۀ توحيد را از سر بندگى و عبوديّت ميگويم، و از روى خضوع و نيايش. پروردگارا! تو را سجده مى‌كنم، و نه خود بين و متكبّر و سر باز زننده‌ام، بلكه بنده‌اى خوار و ناچيز و هراسان و بيمناك، بدرگاهت پناه آورده‌ام. آنگاه سر از سجده برميدارد و «اللّٰه اكبر» مى‌گويد. اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم https://eitaa.com/joinchat/2561736718Cb4478e7c55