سؤال: چرا ایران و سوریه و حزب الله، اسرائیل را نمیزنند؟ جواب: پاسخ به این سوال قدری پیچیده است. هیچ دولتی به دنبال جنگ نیست و سران کشورها به دنبال این هستند تا جایی که امکان داره، اختلافات خودشون رو با روابط دیپلماتیک حل کنند. جنگ زمانی رخ میده که تنش‌ها خیلی بالا بگیره و یک دولت بخواد بر دولت دیگه‌ای غلبه کنه. لذا متقاعدکردن دولت‌ها مخصوصا دولت‌های اسلامی که متأسفانه عمدتاً وابسته به آمریکا هستند، برای دخالت و ورود به مسأله غزه کار سختیه. بله، حساب ملت‌ها از دولت‌ها جداست اما در هر حال امکانات نظامی در دست دولت‌هاست نه مردم. به همین دلیل امام خمینی راهبردی رو طراحی کردند تحت عنوان شکل‌گیری «هسته‌های #مقاومت» در دنیا. هسته‌های مقاومت که امروز به «جریان مقاومت» در منطقه و حتی در دنیا تبدیل شده‌اند، کاملاً مردمی هستند و حتی توان مقابله با بزرگترین ارتش‌های دنیا رو هم دارند که نمونه اون رو در جنگ سوریه و عراق با داعش مشاهده کردیم. اما اینکه چرا گروه‌های مقاومت تا این لحظه وارد نبرد غزه نشده‌اند، ناشی از ضعف یا عدم برنامه اونا نیست؛ قطعاً جریان مقاومت در حال طراحی عملیات‌هایی به مراتب قوی‌تر از عملیات طوفان‌الاقصی است و قطعاً توان انجام آن را دارد. منتها حرکتی که ایران بوسیله وزیر امور خارجه آقای امیرعبداللهیان آغاز کرد، بسیار هوشمندانه و خیلی سریع بود اون هم با هدف ایجاد یک ائتلاف منطقه‌ای و سپس بین المللی علیه اسرائیل. اگر این ائتلاف صورت بگیره و کشورهای منطقه پای‌کار بیان، قطعاً ورق به نفع غزه برمیگرده ولی اگر این ائتلاف به هر دلیلی شکل نگیره، یقیناً شاهد حرکت‌هایی از سوی جبهه مقاومت خواهیم بود. ان شاءالله.