هدایت شده از منبع
استاد تحریری: 🔸مرحوم (تندگويان)، از روشن ضميرانى بود كه از دل خويش را سرلوحه‏ ى برنامه‏ هايش قرار داده بود و به همين جهت، بارقه‏ ى بر قلب او تابيد. 🔸استاد بزرگ اخلاق، رحمه‏ اللّه‏ علیه نقل فرموده است: «روزى شيخ رجبعلى خياط از خيابانى عبور مى‏ نمود، چهارپايى كه به يك گارى بسته شده بود از كنار وى گذشت، به ناگاه حيوان رسيد و لگدى به سوى شيخ زد. شيخ رجبعلى همان كنار خيابان نشست و با خود انديشيد كه چه خطايى مرتكب شده كه اين حيوان و آفريده‏ ى خداوند بر او شوريده است؟! همان جا با تأمّل فراوان علت آن را يافت و از آن نمود و سپس به حركت خود ادامه داد!» 🔹شيخ رجبعلى ديگران را نيز در مواجه‏ ى با گرفتارى‏ ها، به چنين نكاتى توجه مى‏ داد؛ چنان كه روزى فردى كه ضربه‏ اى به سرش خورده و شكسته بود، نزد شيخ رفت تا علّت اين حادثه را بداند. شيخ پس از توجه فرمود: در محل كار، بچه‏ اى را اذيت كردى و اگر او را راضى نكنى، داستان ادامه دارد. وى حرف شيخ را تأييد مى‏ كند كه در كارخانه، پسربچه‏ اى را اذيت كرده است. شيخ گفت: بى‏ خود براى شما پيش نمى‏ آيد. 🌸کانال نشر بیانات استاد تحریری👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2737373185Cddac684369 استاد تحریری 🔹نوع مصيبت‏هايى كه به انسان مى‏ رسد، به جهت فرد است كه براى تربيت او بر او وارد مى‏ شود و فرد براى برطرف شدن آن‏ها، بايد به راهكار مناسب با هر يك از مصيبت‏ها عمل كند تا اگر آثار سوء آخرتى دارد، از بين برود؛ چنان كه روايات بسيارى به اين معنا دلالت مى‏ كند. 🔸اميرمؤمنان على عليه‏ السّلام مى‏ فرمايد: «هيچ يك از شيعه نيست كه امرى را كه ما از آن نهى كرديم مرتكب شود و بميرد مگر اين كه به گرفتارى در مال و يا در فرزند و يا در خودش دچار مى‏شود تا به واسطه‏ ى آن، گناهانش بريزد تا اين كه خداوند عزّوجلّ را در حالى ملاقات كند كه بر او گناهى نباشد و گاهى مقدارى گناه براى او مى‏ ماند، لكن هنگام مرگ بر او سخت گرفته مى‏شود.» 🔸رسول خدا صلّى‏ اللّه‏ عليه‏ وآله‏ و سلّم نيز مى‏ فرمايد: «هيچ رنج و مرض و حزنى به مؤمن نمى‏ رسد حتّى اضطرابى كه فكرش را مشغول مى‏كند، مگر اين كه خداوند به سبب آن، گناهانش را پاك مى‏ كند.» 🔸چنين نگرش و توجه‏ هايى براى ضرورى و اجتناب‏ ناپذير است و بر اثر تفكّر در وقايع عالم، براى انسان حاصل مى‏شود. 🌸کانال نشر بیانات استاد تحریری👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2737373185Cddac684369