﷽ 🎇⛏ اشتغال (۴۲): ⛏ مذمت مال حرام (۳): ● حفص بن غياث از امام صادق (ع) روايت مى‏كند كه فرمود: «در ميان بنى اسرائيل مرد نيازمندى بود. همسرش براى طلب روزى وى را تحت فشار قرار داد. در خواب از آن مرد سؤال شد كه: آيا دو درهم حلال را بيشتر دوست دارد يا دو هزار درهم از حرام را؟ وى پاسخ داد: دو درهم حلال را بيشتر دوست دارم! به او گفته شد: آن‏ها زير سرت است! وقتى آن مرد بيدار شد، دو درهم زير سرش يافت. آن‏ها را برداشت و با درهمى يك ماهى خريد و به خانه آورد. همسرش با مشاهده آن وضع، با قيافه نكوهش‏گرانه به سويش آمد و سوگند ياد كرد كه به آن دست نزند. [ناچار] آن مرد شخصاً به آن پرداخت. وقتى شكمش را پاره كرد، ناگهان دو گوهر در آن يافت و آنها را به چهل هزار درهم فروخت. ● و در حديث ابن عباس از پيامبر اكرم (ص) آمده: «هر كس مال حرامى به دست آورد، خداوند هيچ صدقه و آزاد كردن برده و حج و عمره‏اى را از وى نمى‏پذيرد و به تعداد پاداش اين كارها برايش گناه مى‏نويسد و آنچه از آن مال پس از مرگش باقى بماند، توشه وى به سوى آتش خواهد بود". ■ (منابع فقه شیعه، ج 22، ص 109). .............................‌ 💥 ﷽《وَ لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُم بَيْنَكُم بِالْبَاطِلِ وَ تُدْلُوا بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقًا مِّنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ》. (بقره/ ۱۸۸). ﻭ ﺍﻣﻮﺍﻟﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﻭ ﻧﺎﺣﻖ ﻣﺨﻮﺭﻳﺪ. ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺭﺷﻮﻩ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺣﺎﻛﻤﺎﻥ ﻭ ﻗﺎﺿﻴﺎﻥ ﺳﺮﺍﺯﻳﺮ ﻧﻜﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺨﺸﻲ ﺍﺯ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻣﺮﺩم ﺭﺍ [ﺑﺎ ﺗﻜﻴﻪ ﺑﺮ ﺣﻜﻢ ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ ﺁﻧﺎﻥ] ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻭ ﻣﻌﺼﻴﺖ ﺑﺨﻮﺭﻳﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ [ﺯﺷﺘﻲِ ﻛﺎﺭﺗﺎﻥ ﺭﺍ] ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻴﺪ.