علامه حسن‌زاده آملی میفرمودند: «به اذن خدا بر اثر سیر و سلوک به من اسمی داده‌اند که اگر به آن اسم متوسل شوم، کسی مرا نمی‌بیند؛ از باب نمونه، روزی به طرف «ایرا» (دهستان پدری‌ام در مازندران) داخل کوه‌ها پیاده می‌رفتم تا به منزل برسم؛ در یکی از گردنه‌ها دیدم جمعی چاقو به دست، دارند به طرفم می‌آیند؛ من آن اسم را در خدمت گرفتم، دیگر مرا ندیدند.» وقتی استاد این خاطره را برایم گفتند، دریافتم که چقدر آسان است امام زمان عج یا بعضی اخیار و ابدال و اوتاد در جمعی باشند و آن جمع آنها را نبینند.
@gowharemarefat
گوهر معرفت🌷