نامش را می‌توان گذاشت تجلی لطافت! حسینیه‌ای که همیشه رنگ و بوی قاطعیت و صلابت می‌داد این بار به روی تمامی مفاهیم گذشته، ذرات لطافت پاشید. پیله‌ها نیز یک به یک کنار هم، پروانه می‌شدند و حکیم مهربان و بزرگوار رسم پرواز را به آنان می‌آموخت. آنان خود نمی‌دانستند چه مسیری را باید پرواز کنند؟! اما آینه‌ی زلال فطرتشان می‌دانست که راهبر درست می‌گوید. پس قطره قطره اشک از چشمه زلال آینه ها جاری شد ... و زمین خشکیده‌ی احساس سیراب گشت ... #دیدار_رهبر #جشن_فرشته_ها