✨📖✨ 💫گفتار هفتم، آیه 1️⃣1️⃣ مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَمَن يُؤْمِنْ بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ، وَاللَّهُ بِكُلِ شَيْءٍ عَلِيمٌ (۱۱) 💠 ﴿تمام مصائب به اذن خدا ﴾ 🔸هیچ مصیبتی جز به اذن خدا نرسد، و کسی که به خدا بگرود. دلش را به راه آورد و خدا است که به هر چیزی دانا است... ⛈🌤 انسان در مقابل حوادث تلخ و شیرین ، یک تلقی و دریافتی دارد که اگر چنانچه این تلقی درست باشد در حرکت انسان و برنامه ریزی زندگی جامعه میتواند فوق العاده مؤثر باشد... لذاست که میفرماید: 🔸«ما أَصَابَ مِنْ مُصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللهِ»؛ هیچ مصیبتی به انسان وارد نمیشود مگر به اذن خداـ.. 📌مصیبت یعنی حادثه ، آنچه به انسان میرسد چه تلخ و چه شیرین 📌اذن یعنی رخصت انجام کاری. در حوادث عالم تاثیری از سوی پروردگار عالم وجود دارد که همان آثاری است که در ذات هر شیء و حادثه است. مثل سوزانندگی آتش این اشیائی که در عالم سبب یک مسبّبی هستند ، براثر عوارض ذاتیشان این اثر را دارا هستند. در عین حال همین اثر هم هنگامی مترتب خواهد شد که مانعی وجود نداشته باشد... خدای متعال میتواند مانع از تأثیر هر سببی در عالم بشود. مثل اینکه در قضیه‌ی ابراهیم اتفاق افتاد . سوزندگی جزو ذات آتش است و باید بسوزاند، منتها خدای متعال از اینکه این آتش اثر خودش را ظاهر کند و در جسم حضرت ابراهیم باقی بگذارد، مانع میشود . 🔶 پس همه مصیبتها، تلخیها و شیرینیها در عالم با رخصت الهی است؛ یعنی اگر خدای متعال رخصت نمیداد این کار انجام نمیگرفت؛ و رخصت یعنی برداشتن مانع میان َآن سبب و اثر آن. یعنی همان تیری که میآید و به سینه یک انسان میخورد که قاعدتاً بایستی تیر انسان را بکشد ، تا خدای متعال اراده نکند این اثر را نخواهد بخشید .ـ. 💎 این یک حقیقتی است که انسان نسبت به آنچه در عالم اتفاق می افتد. آگاهانه و هوشیارانه درک و آگاهی پیدا میکند و تصمیم میگیرد... #تفسیر_تغابن #گفتار_هفتم #محفل_تفسیر_ره_بر ┅═༅𖣔📗𖣔༅═┅ @mahfeletabeen