۱۰۳۶ والشمر جالسٌ که دوباره هوا گرفت هفت آسمان از این غم عظما، عزا گرفت والشمر جالسٌ، جَلَسَ نه جالسٌ با این نشستنش، نفس انبیا گرفت ای کاشکی بمیرم از این غم که شمر دون با چکمه روی سینه‌ی ارباب جا گرفت سرگرم سرشدو سرِفرصت سرش برید ای خاک برسرم که سرش از قفا گرفت سربود بین گونی و خون می‌چکید ازآن سر را به پیش چشم همه بی حیا گرفت سر را مدام روی زمین پرت میکند بازیچه شد سرو دل خیرالنسا گرفت @mahmud_asadi_shaegh135