به نقطه‌ی پذیرش که رسیدی آرام می‌گیری سعی می‌کنی خودت را با تفاوت‌ها تطبیق بدهی و با زمان و اوضاع هماهنگ باشی کمتر واکنش نشان بدهی، کمتر حساس باشی و رفتارها و اشارات کلامی و غیر کلامی تو را کمتر برنجانند به نقطه‌ی پذیرش که رسیدی، پاسخ تمام سلام‌ها علیک است و پاسخ تمام سکوت‌ها سکوت و این بین هیچ چرای بی‌خود و آزار دهنده‌ای مطرح نیست! تو به هیچ چیز بیش از ظرفیتش نمی‌پردازی چرا که پذیرفته‌ای باید به انتخاب و سبک زیستِ آدم‌ها احترام گذاشت و به‌جای اینکه زمانت را روی چراها، بایدها، دلخوری‌ها و جزئیات دست و پاگیرِ زندگی تلف کنی به کارهای مفیدتری می‌پردازی و مشغول ساختن رویا و فردای خودت می‌شوی. به نقطه‌ی پذیرش که رسیدی، برایت اهمیتی ندارد که چقدر برای دیگران اهمیت داری و حتی به دوست داشته نشدن‌ها فکر هم نمی‌کنی تا زمانی برای آدم‌ها زمان می‌گذاری که برای تو زمان می‌گذارند و تا زمانی هستی که هستند و مشغله‌های روزمره‌ات هم مانعی ایجاد نمی‌کنند. نه افراط می‌کنی، نه تفریط، فقط جریان داری. بدون هیچ توقع و چشمداشت و قضاوتی فقط جریان داری و می‌خواهی آرام و خونسرد و بی‌هیچ حرف و حاشیه‌ای زندگی‌ات را بکنی 🌸💕🌸🌸🌸💕🌸 @majidalehosein