ما وقتی با یک فردی ارتباط برقرار میکنیم. درواقع هم دوست اوشدیم هم او دوست ماشده وصمیمیت ورفاقت شکل گرفته وشاید ساعت ها ویا کلی وقت میزاریم چون هم حس خوبی دریافت کردیم هم ارتباط خوبی برقرارکردیم ولذت میبریم وگاهی قرار بیرون ویا کوه ،مسافرت،پارک،مهمانی وغیره ..میزاریم فقط به این خاطر که حس خوبی داریم پس هرچیزی که حس خوب وارتباط خوبی برای ماست نگه داریم وادامه بدیم ونگه داریم وهرچیزی که حس ورابطه ما رو بد وخراب میکنه فاصله ودورشویم چون احساسات خوب ماباعث حال خوب ما میشود. نه تحصیلات وپول وغیره هرچیزی که حس وحال ما رو بدمیکنه یعنی ارتباط ما ضعیف وماپایینه ودرواقع درامور معنوی مثل نماز ودینداری وقران ونماز وقتی ما دوست ورفیق قران ومعنویت ونماز وخیلی چیزها نشدیم حس وحال ماحتی بعد نماز ودعا هم خوب نیست ونخواهد بود چون بین ما ومعنویت ونماز صمیمیت وارتباط دلی وحس خوب برقرارنشده پس سعی کنیم حس وارتباط قوی برقرارکنیم ودوست بشیم تا حال ما عالی بشه شما ببینید وقتی با یک دوست معمولی حال ما خوب میشه وساعت ها وقت میزاریم وچه کارها میکنیم که اون ارتباط واون گپ😊 حفظ بشه ودریاد وخاطرماماندگارشده .حال اگه این حس وارتباط با خدای مهربان برقرار بشه نماز وعبادت ما چقد ماندگار وماندنی خواهدشدوچقد ثمرات وبرکات خواهدداشت👍👍👍☘️☘️💐💐😊 @majidalehosein