ارباب سلام
حسین جان
من و شش گوشه تان
صبح قراری داریم
دلبری کردن از او، ناز کشیدن با من
نمک سفره ی قلب است سلام سَر صبح
السلام ای تن صد پاره ی
بی غسل و کفن
اول صبح نوشتم که خودم باشم و تو
چون توئی شاه حجازی و منم گدای تو
تـا گـداهـا نـرسـيـدند سـلامـی بکنم
«اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ»