#اول زیارت عاشورا شادم که عمری یا حسین می گویم راز دل خود را به حسین می گویم آن گاه که چراغ عمر من خاموش شد در قبر و لحد حسین حسین میگویم * خوشا جانی که جانانش حسین است خوشا دردی که درمانش حسین است نبی را جان شیرین چون علی نیست ولی آرامش جانش حسین است * خوشا آن کس که یار او حسین است به جَنّت در کنار او حسین است بود درمان درد او به هر جا دوای قلب زار او حسین است .