ناحِلَه الجِسم یعنی نحیف و دلشکسته میری جوونی اما مادر پیری😭😭 بهونه یِ سفر میگیری..... باکِیَه العَین یعنی بارونِ غصه ها میباره چشایِ مادرِ ما تاره😭😭😭 دیگه علی شده بیچاره...... مُنهَدَتَ الرُّکن یعنی توون برات نمونده بانو.... کی قلبتو سوزونده بانو..... کی بالتو شکونده بانو.... 😭😭😭😭 مُعَصَبَه الرَّاس یعنی بستی سری رو که پر درده رنگِ رخِ تو مادر زرده تو کوچه کی جسارت کرده😭😭😭😭 جوری لگد خوردی که😭😭 نمیتونی بلند شی از جات جایِ غلافِ رو بازوهات😭😭 داری میری کنارِ بابات هیچکسی ای وایِ من نگفت تو کوچه به اون کافر نزن زنو جلویِ شوهر😭😭 بمیره زینبت ای مادر..... واااااااای مادرم😭😭😭😭 وااااای مادر واااای مادر...... ِ