ز همسرم زهر . جفا چشیدم من خسته شدم مادر . دگر بریدم من ز دوستان زخم . زبان شنیدم من خسته شدم مادر . دگر بریدم من کجایی ای اجل تویی طبیبم منکه میان خانه ام غریبم واویلا واویلا واویلا ........ ممنونتم ای زهر . شدی تو تسکینم قاتل زهرا رو . دیگه نمیبینم شدی تو داروی . این دل غمگینم اون در و دیوارو . دیگه نمیبینم همیشه داغ کوچه خاطرم بود قاتل من قاتل مادرم بود واویلا واویلا واویلا ........ میان آن کوچه. چو لاله پژمردم مادر که سیلی خورد . همونجا من مردم مادر زمین خورد و . منم زمین خوردم گوشواره تا افتاد . همونجا من مردم کاسه خون چشای مادرم شد دو دست من عصای مادرم شد واویلا واویلا واویلا .....