. میون این زندان ، غریبم و تنها کجایی معصومه ، ای دختر بابا خمیده قد من ، چو مادرم زهرا کجایی معصومه ، ای دختر بابا رسیده دیگه وقت احتضارم بیا که من گریه کنی ندارم واویلا واویلا واویلا ....... بیا رضاجانم ، ای گل باغ من دیدن روی توست ، مرهم داغ من اگر چه بین غل ، شکسته ساق من دیدن روی توست ، مرهم داغ من چه خوبه وقتی پدری می میره پسر سرش رو تو بغل بگیره ...... به هم میریزه این ، حال مناجاتم تا سندی شاهک ، میاد ملاقاتم تازه میشه بازم ، زخم و جراحاتم تا سندی شاهک ، میاد ملاقاتم این نانجیب اصلا حیا نداره همش اسم مادرم و میاره ....... چه کربلایی شد ، کنج سیاچالم میرم ولی یاد ، شهید گودالم این دمای آخر ، پیوسته شد نالم میرم ولی یاد ، شهید گودالم حسین و با کینه و حربه کشتن جدم و با دوازده ضربه کشتن ...... اگر چه تابوتم ، یه تخته در بود بازم خدا رو شکر ، سرم رو پیکر بود بین غل و زنجیر ، این تن لاغر بود بازم خدا رو شکر ، سرم رو پیکر بود چه بلایی سر حسین آوردن تنش رو خاک ، سر و رو نیزه بردن