ماتم گرفته ، عالم از این غم بازم رسیده ، ماه محرم خون جاری از چشمِ دیوار و در باد داره میخونه الله و اکبر با نسیم سحر و زمزمه ی قبلِ اذون روضه میخونه برام ستاره های اسمون مُهر و سجاده و محرابِ و غوغای حسین دم میگیره بی اراده لبم از نایِ حسین بند دوم دارم میسوزم ، مثل حرم وای اتیش گرفت ، مویِ دخترم وای انگار دارم میبینم صحرا رو اشوب و جنجال و اون غوغا روضه داره میچکه از رویِ سقفِ خونمون داره گریه میکنه ستاره های اسمون چقدِ حال و هوای گریه دارم این روزا میسوزه دلِ منم با اُسَرایِ کربلا بند سوم میسوزه چشمام ، تنگِ نفسهام رد میشه نیزه ، از پیشِ چشمام نیزه زاره به رویِ قلب مولا سه شعبه ی حرمله رفته بالا میبینم جسارت و عربَده هایِ قاتلُ میشنوم خِس خِس حنجرِ حسینُ تو دلم میشینه رو سینشُ میگیره موی سرشُ خیره به صدایِ زینب از بالایِ اون تَلَم واویلا واویلا وایلتا