۱۷ هستم علی دوم(از نسل رسول الله)۲ می گریم و می سوزم(در ماتم ثار الله)۲ من که بر فاطمه نور دو عینم بنی اسد عزادار حسینم واویلا واویلا آه و واویلا۲ بنی اسد این پیکر(باشد علی اکبر)۲ با رفتن خود این گل(سوزانده دل خواهر)۲ برادر من گل ام لیلا پیکرش از کینه شد اربا اربا واویلا واویلا آه و واویلا۲ بنی اسد آن لحظه(شد غربت من احساس)۲ دستش ز بدن افتاد(شد نقش زمین عباس)۲ در کنار نهر علقمه جان داد بر روی دامان فاطمه جان داد واویلا واویلا آه و واویلا۲ بابای غریب من(با این بدن صد چاک)۲ با پیکر غرقه خون(افتاده به روی خاک)۲ از سوز داغ بابایم می سوزم بر دل عالم من شعله افروزم واویلا واویلا آه و واویلا۲ بنی اسد آن مردم(غربت حسین دیدند)۲ در رو به رویش از کین(گل های حسین چیدند)۲ پرده ی حرمت او را دریدند سر پاکش را از قفا بریدند واویلا واویلا آه و واویلا۲ بنی اسد از این غم(خون شد جگرم مردم)۲ آتش زده بر جانم(داغ پدرم مردم)۲ ای بنی اسد بوریا بیارید پیکر پاکش بر رویش گذارید واویلا واویلا آه و واویلا۲