نوحه عبدالله۳.mp3
زمان: حجم: 2.56M
(نوحه حضرت عبد الله بن الحسن ع) آرمین غلامی ای نورِ چشمِ مجتبیٰ، شهزاده عبد الله فرزندِ پورِ مرتضیٰ، شهزاده عبد الله شهزاده عبد الله یاور به ثار الله هر دردمندی رهروِ، اهلِ ولا گردد در نیمه‌شب سائل به درگاهِ خدا گردد با عرضِ حاجت بر شما، حاجت‌روا گردد چون دوست دارد حق تو را، شهزاده عبد الله ای‌ که نمودی با حسین، اِظهارِ همدردی ناکرده با جَیشِ عدوی دین هَماوردی جان در کنارِ پیکرِ، عَمّو فدا کردی در رزمگاهِ نَینَوا، شهزاده عبد الله دستت سپر تا بر تنِ، خونِ خدا گردید با تیغِ اعدای دَنی، از تن جدا گردید قاتل به تو یک خصمِ بی، شرم و حیا گردید در کربلای پُر بلا، شهزاده عبد الله شد قلبِ نجمه مادرت، از ماتمت سوزان از هجرِ رویت می‌نماید ناله و افغان ریزد سرشک از داغِ تو، از دیده چون باران با زینبِ غم‌مبتلا، شهزاده عبد الله غوغا به‌پا در خیمه‌ها، از ماجرایت بود قِسمت تو را از سوی حق، فیضِ شهادت بود زیرا شهادت از برای تو سَعادَت بود ای جانِ ما بادت فدا، شهزاده عبد الله قاسم موفّق شد بگیرد اِذنِ میدان را از عَمّویش با نامه‌ای، که داشت از بابا بی‌نامه کردی خونِ خود، در راهِ حق اِهدا ای نوجوانِ مَه‌لقا، شهزاده عبد الله عبد اللَّه و قاسم دو پورِ مجتبیٰ بودند چون بابِ اَمجد هر دو راضی بر قضا بودند هر دو مُطیعِ مَحضِ فرمانِ خدا بودند باشد چو قاسم با صفا، شهزاده عبد الله یا رب تو را قَسَم به جانبازانِ عاشورا گوید «مقدّم» موقعِ، رفتن از این دنیا توفیق دِه خندان نماییم رویْ در عُقبیٰ حَقِّ عزیزِ کبریا، شهزاده عبد الله صبح چهار شنبه۲۰تیرماه۱۴۰۳ شاملو👇