کاش می شد تمامِ آدم های غمگین و تنهایِ جهان را در آغوش کشید برای‌شان چای ریخت ، کنارشان نشست و با چند کلامِ ساده ، به لحظاتشان رنگِ آرامش پاشید و حالشان را خوب کرد. کاش می شد این را قاطعانه و آرام در گوشِ تمامِ آدم‌ها گفت: که غم و اندوه ، رفتنی است و روزهایِ خوب در راه‌اند که حالِ همه‌مان خوب خواهد شد... نرگس صرافیان