💢 مروری کوتاه بر #نکات_تفسیری آیات سوره ال عمران ( آیات7 )
🌺🍃✨🌸✨🌺🍃
«7» هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ مِنْهُ آياتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْوِيلِهِ وَ ما يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ ما يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُوا الْأَلْبابِ
او كسى است كه اين كتاب را بر تو نازل كرد. بخشى از آن، آيات محكم (روشن و صريح) است كه اصل و اساس اين كتاب را تشكيل مى‌دهد. (و هرگونه ابهامى در آيات ديگر، با مراجعه به اين محكمات روشن مى‌شود) و بخشى از آن، آيات متشابه است (كه احتمالات مختلفى در معناى آيه مى‌رود، ولى با توجه به آيات محكم، تفسير آنها روشن مى‌شود.) امّا كسانى كه در دلهايشان انحراف است، به جهت ايجاد فتنه (و گمراه كردن مردم) و نيز به جهت تفسير آيه به دلخواه خود، به سراغ آيات متشابه مى‌روند، در حالى كه تفسير اين آيات را جز خداوند و راسخان در علم نمى‌دانند. آنان كه مى‌گويند: ما به آن ايمان آورده‌ايم همه‌ى آيات از طرف پروردگار ماست (خواه محكم باشد يا متشابه) و جز خردمندان پند نگيرند.
جلد 1 - صفحه 469
💠نکته ها💠
🔷در اين آيه، چند سؤال مطرح است:
❓سؤال: قرآن در يكجا همه‌ى آيات خود را محكم دانسته و فرموده: «كِتابٌ أُحْكِمَتْ آياتُهُ» «1» و در جاى ديگر همه را متشابه دانسته و فرموده: «كِتاباً مُتَشابِهاً» «2» و در اين آيه بعضى را محكم وبعضى را متشابه معرّفى نموده است؟
✅پاسخ: آنجا كه قرآن فرمود: تمام آياتِ قرآن محكم است، يعنى سخن سست و بى‌اساس در هيچ آيه‌اى نيست و آنجا كه فرمود: همه‌ى آيات متشابه هستند، يعنى سيستم و آهنگ آيات قرآن، هماهنگ، يكنواخت و شبيه بهم است.
اما با اين حال، از نظر فهم مردم همه‌ى آيات يكسان نيستند، بعضى صريح و روشن و همه كس فهم، ولى بعضى داراى معانى بلند وپيچيده‌اند كه همين امر موجب شبهه و اشتباه آنان مى‌گردد.
❓سؤال: چرا در قرآن آيات متشابه به كار رفته است؟
✅پاسخ: اوّلًا: وجود آيه‌هاى متشابه زمينه‌ى فكر و تدّبر در آيات قرآن است.
ثانياً: موجب رجوع مردم به رهبران آسمانى مى‌شود. آرى، اگر همه‌ى درس آسان باشد، شاگرد نيازى به استاد احساس نمى‌كند.
ثالثاً: متشابهات وسيله‌ى آزمايش مردم است. گروهى كژانديش، از لابلاى آنها به سراغ اهداف شوم خود مى‌روند و گروهى انديشمند، به فرموده امام رضا عليه السلام با مراجعه به محكمات، معناى صحيح آيات را كشف مى‌نمايند. «من ردّ متشابه القرآن الى محكمه هدى الى صراط مستقيم» «3»
❓سؤال: نمونه‌اى از آيات متشابه را در قرآن بيان كنيد؟
✅پاسخ: در قرآن مى‌خوانيم: «إِلى رَبِّها ناظِرَةٌ» «4» در قيامت، چشمها به پروردگارشان مى‌نگرند.
چون عقل سليم، جسم بودن را براى خداوند محال مى‌داند و در آيات ديگر قرآن نيز مى‌خوانيم: «لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ» «1» چشمها او را درك نمى‌كنند، لذا مى‌فهميم كه مراد از نگاه به پروردگار، نگاه به لطف و پاداش او در قيامت است.
📖«1». هود، 1.
📖«2». زمر، 23.
📚«3». بحار، ج 2، ص 185.
📖«4». قيامت، 23.
📚جلد 1 - صفحه 470
همچنين مراد از «دست خدا» در آيه‌ى «يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ» «2» قدرت اوست، چنانكه در فارسى نيز مى‌گوييم: فلانى در فلان شهر يا اداره دست دارد، يعنى قدرت دارد. وگرنه خداوند كه جسم نيست تا دست و پا داشته باشد. قرآن نيز مى‌فرمايد: «لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‌ءٌ» «3» او همانندى ندارد.
اين گونه آيات، سبب انحراف ساده انديشانى شده كه به آيات ديگر توجّه ندارند و از مفسّران واقعى يعنى اهل‌بيت پيامبر عليهم السلام جدا افتاده‌اند و شايد به جهت همين خطرات باشد كه قرآن، خود به ما سفارش نموده است هنگام قرائت قرآن از شرّ شيطان به خداوند پناه ببريد. «فاذا قرأت القرآن فاستعذ باللّه من الشيطان الرجيم» «4»
❓سؤال: تأويل قرآن به چه معناست؟
✅پاسخ: شايد مراد از تأويل، اهداف و معارف و اسرار پشت پرده‌اى باشد كه بعد روشن مى‌شود.
🔷نظير تعبير خوابى كه حضرت يوسف ديد و بعد روشن شد و يا اسرارى كه در شكستن كشتى توسط خضر و موسى بود كه بعد روشن شد.
🔷در روايات مى‌خوانيم: آيات ناسخ، از محكمات وآيات منسوخ از متشابهات قرآن است و ائمه معصومين عليهم السلام مصداق بارز راسخون در علم هستند. «5»
🔷حضرت على عليه السلام در نهج‌البلاغه «6» از راسخان در علم ستايش مى‌كند. آنان كه به عجز علمى خود نسبت به علومى كه مخصوص خداست اعتراف دارند و از تعمق در چيزى كه ضرورتى ندارد دست باز مى‌دارند.
📖«1». انعام، 103.
📖«2». فتح، 10.
📖«3». شورى، 11.
📖«4». نحل، 98.
📚«5». تفسير نورالثقلين.
📚«6». نهج‌البلاغه، خطبه 91.
📚جلد 1 - صفحه 471