🍃💐°🍃💐°🍃💐°🍃💐° °💐🍃💐 🍃💐 💐° 💦بِسْـمِ ٱللهِ ٱلْرَّحْمٰـنِ الْرَّحیـمْ💦 💐تفسیر سوره یوسف- آیه ۱۱۰ 🌹حَتَّى‏ إِذَا اسْتَیْئَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ قَدْ کُذِبُواْ جَآءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّىَ مَن نَّشَآءُ وَلَا یُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمینَ 🍂🌼ترجمه 🌷(دعوت پیامبران و مخالفت دشمنان همچنان ادامه داشت) تا هنگامى که پیامبران (از هدایت مردم) به آستانه نومیدى رسیدند و کفار گمان کردند که (وعده عذاب) به دروغ به آنان داده شده است. آنگاه یارى ما به آنان رسید، پس کسانى را که مى‏خ واستیم نجات یافتند و(لى) عذاب ما از گروه مجرمان باز گردانده نمى‏ شود. 🌿در طول تاریخ، پیامبران در دعوت خود مستمر و مصرّ بودند، تا آنکه از هدایت مردم مأیوس مى‏ شدند، چنانکه مخالفانِ لجوج نیز دست از مقاومت برنمى‏ داشتند. نمونه ‏هایى از آن را در قرآن مى ‏خوانیم: الف: نمونه یأس انبیا: بعد از آنکه نوح سالیان متمادى مردم را دعوت کرد، جز گروه اندکى کسى ایمان نیاورد، خداوند به او فرمود: «لن یؤمن من قومک الاّ من قد آمن» جز کسانى که ایمان آورده ‏اند، کس دیگرى از قوم تو ایمان نخواهد آورد. نوح در نفرین خود که نشان از یأس او نیز دارد، مى‏ گوید: «و لایلدوا الاّ فاجراً کفّاراً» یعنى از اینان جز کافر فاجر نیز متولد نخواهد شد. در داستان زندگى و دعوت هود، صالح، شعیب، موسى، و عیسى (علیه السلام) نیز این یأس از ایمان آوردن کفار به چشم مى‏ خورد. ب: نمونه سوءظن مردم به انبیا: کفّار تهدید انبیا را توخالى و دروغ مى‏ پنداشتند. در سوره هود آیه ۲۷ مى‏ خوانیم «بل نظنّکم کاذبین» گمان مى ‏کنیم شما دروغگویید. یا اینکه فرعون به موسى‏ (علیه السلام ) گفت: «انّى لاظنّک یا موسى مسحوراً» به راستى که گمان مى‏کنم که تو افسون زده‏ اى. ج: نمونه نصرت خداوند: قرآن نصرت الهى را حقّى مى ‏داند که خداوند بر خود لازم کرده است «و کان حقّاً علینا نصر المؤمنین» یعنى یارى مؤمنان بر ما لازم است. یا در جاى دیگر مى ‏فرماید: «نجّینا هوداً و الّذین آمنوا معه» ما هود و مؤمنان را نجات دادیم. امّا درباره قهر خداوند که از مجرمان برنمى ‏گردد، در سوره‏ رعد آیه ۱۱ مى ‏فرماید: «اذا اراد اللَّه بقوم سوءً فلامردّ له» هرگاه خداوند بر قومى قهر بگیرد، برگشت ندارد. 🌺پیام ها ۱- قساوت و لجاجت در انسان، تا آنجا اوج مى ‏گیرد که انبیاى بردبار را نیز مأیوس مى‏ کند. «اذا اسْتیئَس الرسل» ۲- خوش ‏بینى و حسن‏نیّت و حوصله اندازه دارد. «حتّى» ۳- نیروى خود را صرف زمینه ‏هاى غیرقابل نفوذ نکنید. باید از برخى مردم صرف نظر کرد. «استیئس الرُّسل» ۴- مهلت دادن به مجرمان و تاخیر عذاب آنان، از سنت‏ هاى الهى است. «حتّى اذا استیئس» یعنى به قدرى ما به مجرمان مهلت دادیم که انبیا مأیوس شدند. ۵ - تاخیر عذاب الهى سبب جرأت و تکذیب مجرمین مى‏ گردد. «حتّى اذا... وظنّوا انّهم قد کذبوا» ۶- ناامیدى انبیا از هدایت مردم، شرط نزول قهر خداست. «اذا استیئس... لایرد بأسنا...» ۷- امدادهاى الهى نسبت به پیامبران هم زمان خاصى دارد. «اذا استیئس... جاءهم» ۸ - قهر الهى شامل انبیا و مومنان واقعى نمى‏ شود. «فنُجّى» ۹- هم قهر و عذاب و هم لطف و امداد به دست خداست. «نصرنا ... بأسنا» ۱۰- سرنوشت قهر یا نجات انسان به دست خود اوست. «من نشاء، مجرمین» ۱۱- اراده و خواست خدا قانون‏مند است. «من نشاء ولایردّ بأسنا عن القوم المجرمین» ۱۲- راه خدا بن‏ بست ندارد. «اذا استیئس الرسل...جاءهم نصرنا» (هر کجا مردم کار را به بن‏بست کشاندند قدرت خدا جلوه مى ‏کند.) ۱۳- هیچ قدرتى مانع قهر خدا نمى‏ شود. «لایردّ بأسنا» ۱۴- سنت خداوند در حمایت انبیا و هلاکت مجرمان است. «جاءهم نصرنا ، لایُرّد بأسنا» 🍃🌸اللهم صل علی محمدوآله محمدوعجل فرجهم🌸🍃 ❣الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج❣ ╭━═━🍃❀🌺❀🍃━═━╮ @maktab_ommeabiha ╰━═━🍃❀🌺❀🍃━═━╯ 💐 🍃💐 °💐🍃💐 🍃💐°🍃💐°🍃💐°🍃💐°