🌕 ذکر آرَد فکر را در اهتزاز! 🔹خدا با آن جنبۀ تعلّق با انسان برخورد می‌کند و می‌گوید: «بین من و تو ربط است و این برای من کافی است! من به صورت نگاه نمی‌کنم بلکه به باطن نگاه می‌کنم!» 🔹لذا هر وقتی که أدعوهُ، فیُجیبُنی!¹ حتّی در حال حَدَث و جنابت، انسان می‌تواند خدا را بخواند. انسان در حال جنابت حتّی می‌تواند ذکر بگوید و قرآن بخواند. (البتّه تا هفت آیه اشکال ندارد و از هفت آیه به بعد کراهت دارد.) 🔹زنِ حائض می‌تواند در حال حیض، ذکر بگوید و توجّه داشته باشد، چون ارتباط قطع نشده است! زن در حال استراحت چه گناهی کرده است؟! او هم می‌تواند ربطِ خودش را حفظ کند. 🔹در هنگام نشستن ذکر داریم، در هنگام برخاستن ذکر داریم، در هنگام وضو گرفتن ذکر داریم. در بیت‌الخلا ذکر داریم: «الحمدُ للّه الّذی أماطَ عَنّی الأذیٰ!»² وقتی که می‌خواهیم بخوابیم ذکر داریم، وقتی که بیدار می‌شویم ذکر داریم: «الحمدُ للَّه الّذی أحیانی بعدَ ما أماتَنی و إلیه النُّشور!»³ 🔺این اذکار برای چیست؟ یعنی انسان باید دائماً با پروردگارش در حالِ ربط باشد. 📝 حضرت آیة‌الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📚 ج 3 ص 56 📌1. ترجمه: می‌خوانم او را، استجابت می‌کند مرا! 2. ترجمه: ستایش از آن‌ِ خدایی است که مایۀ رنج و اذیّت را از من برطرف نمود. 3. ترجمه: ستایش از آنِ خدایی است که مرا بعد از اینکه میراند، زنده نمود و به سوی اوست هویدا شدن همۀ پنهانی‌ها! @maktabe_vahy 🌸..🌸..🌸..🌸