چرا ز کوی عاشقان دگر گذر نمی کنی چه شد که هر چه خوانمت به من نظر نمی کنی مگر مرا ز درگهت خدا نکرده رانده ای دگر برای خدمتت مرا خبر نمی کنی خدا گواه من بود که قهر تو کشد مرا ز قهر با غلام خود چرا حذر نمی کنی نشسته ام به راه تو به عشق یک نگاه تو ز پیش چشم خسته ام چرا گذر نمی کنی تو ای همای رحمت ای جهان به زیر سایه ات چرا نظر به مرغکی شکسته پر نمی کنی؟ نگر به خیل سائلان به سامرا و جمکران ز باب خانه ات چرا سری به در نمی کنی؟ شاعر: حبیب الله چایچیان «حسان #به_مدد_الهی_آمریکا_را_زیر_پا_میگذاریم @maktabegasem