در یکی از ماموریت‌ها در ساختمانی مستقر بودیم و دختر سرایدار مجموعه که هشت یا نه سال بیشتر نداشت درخواستی داشت و نامه‌ای نوشته بود تا آن را به یکی از نهادهای کشور بدهیم، بلکه مشکلات پدرش حل شود، شهید کریمی بچه‌ها را جمع کرد و گفت: این نامه تا به آن نهاد برسد ممکن است در فرایند اداری به فراموشی سپرده شود اگر موافق باشید خودمان مبلغی را تهیه کنیم و به آن‌‌ها هدیه بدهیم و بگویم از همان مکانی که آن‌‌ها خواسته‌اند این مبلغ هدیه شده است، خودش بیشترین پول را گذاشت و بقیه رفقا هم پول دادند و مبلغ را به سرایدار ساختمان دادیم اشک در چشمان پدرش جمع شده بود. مدافع حرم شهید امین کریمی🌷