جواد تازه از آرایشگاه آمده بود. جلویش نشستم و نگاهش می کردم، او هم خندید و گفت: آره، خوب نگاه کن، دیگه به زیبایی من نمی بینی. گفتم: مگه می شه بهتر از تو را ببینم، وقتی اینقدر برایم عزیزی💞 گفت این بار به عشق امامم خودم را مرتب کردم، قراره ما را به دیدار امام خمینی ببرند. این دومین دفعه بود که قرار بود بروند، دفعه قبل عملیات شد و او موفق نشد... جواد روسریم را مرتب کرد و گفت: می خواهم یک عکس دونفره بگیرم تا یادگاری داشته باشیم. بعد هم ان شاالله که برگشتم، یک سفر با هم به مشهد مقدس برای زیارت امام رضا(ع) می رویم. گفتم: حالا من هیچی، خودت هم زیارت امام رضا نرفتی، آن وقت می خواهی به کربلا به پابوس امام حسین(ع) بروی؟ نگاهی به من انداخت و گفت : ما برای هدفمان می رویم، حالا نرفتیم، ان شاالله شما می روید و بلاخره من هم یک روز می روم. این بار هم عملیات مهمی پیش آمد و دوباره به جبهه رفت و این آزرو دلش ماند که به دیدار امام خمینی و حتی به پابوس امام رضا برود. ده سال بعد از شهادتش وقتی مشتی استخوان را برایم آوردند، به یاد آوردم جواد برای اولین به مشهد رفته. بله، برای اولین بار پیکر بی جانش را برای تشییع از تمام شهرها و حتی حرم مطهر امام رضا(ع) برده بودند و طواف کرده بود. 📚:مثل باران 🌷🌷🌷🕊🌷🌷🌷