آیت الله العظمی جوادی آملی: يك وقتی سيدنا الاستاد امام "رضوان الله تعالی عليه" نصيحتی كردند در همين مسجد اعظم می‌فرمود،اين روايت را مرحوم مجلسی "رضوان الله تعالی عليه" در بحار نقل می‌کند كه بعضی‌ها در قيامت زبانشان آنقدر دراز می‌شود كه يك عده روی زبان آنها پا می‌گذارند و راه می‌روند. آدم اوّل تعجب می‌کرد كه اين يعنی چه! بعد توضيح می‌دادند اينها كه نيش دارند زبان درازی می‌کنند، آبروی مردم و حيثيت مردم را بيخود و بی جهت از بين می‌برند در قيامت به اين وضع مبتلا می‌شوند. اگر آدم زبانش را مواظب باشد روح و ريحان است.