احتمالاً تعبیر «قرآنِ صاعد» برگرفته از این آیه‌ی شریفه است. ترجمه: «سخنان پاکیزه به خداوند صعود می‌کنند.» (فاطر ، ۱۰) 📍 علامه طباطبایی (رضوان الله علیه) در المیزان میفرمایند منظور از «کلمُ الطیّب» سخنان توحیدی است که صعود میکنند و به عرش می‌روند. ➕ از طرفی اهل‌بیت علیهم‌السلام هم خود «قرآنِ‌ناطق» هستند (معدن الوحی) و هرآنچه بر زبان‌شان جاری می‌شود، به‌تعبیری از چشمه‌ی وحی الهی می‌جوشد. (إن هو إلا وحیٌ یوحی) ✔️ بنابراین آنچه از «دعا» که از ایشان صادر می‌شود، توحیدی‌ترین کلمات است که به‌مثابه قرآنِ صاعد به عرش الهی می‌رسند. ✍ ملااحمدی @Maktabkhaaneh