خبر شهادت شهید اسلامی رو که شنیدم،
نمیدونم چرا واقعا برام متفاوت بود از بقیه شهدا....
شاید چون سنشون بهم نزدیک بود، شاید چون همشهری بودیم،
واقعا احساس بچه ی هفت هشت ساله ای رو رو دارم که قرار بوده بره اردو ولی از اتوبوس جا مونده....
تو همین محیط بودن
تو همین فضای مجازی بودن
ولی این جوون، محل امتحان خودشو شناخت.
فهمید اگه یجا خطا بده دیگه باخته
فهمید اگه ببازه ،
محروم میشه...
از خیلی چیزا،
از شهادت،از نماز اول وقت،از نماز شب،از قرائت قران،از اخلاق نیکو...ضرری که بعضی از باختن ها داره
جبرانش خیلی طول میکشه.
دعا کنیم برای هم،
دعا کنیم هیچ کدوممون نبازیم به شیطون