جدا از بحث امتحان و قوی شدن شما برای یک شرایط بهتر و ان مع العسر یسری‌ و اینها که‌نمیخوام بازش کنم، مسئله دیگه ای اومد تو ذهنم که بگم خدمتتون، احساس میکنم حس روحیه الان شما، مثل یه بچه سه چهار ساله ست که‌ هم غذا داره هم اسباب بازی هم بقیه شرایط مهیاست، اما دلش بیرون رفتن میخواد. حوصلش سر رفته. نیم ساعت پارک رفتن دوای دردشه. و توصیه‌م، نمیدونم چه شهری هستید، اما اکثر شهر های ایران الحمدلله به لطف آقا امام کاظم علیه السلام امامزاده داره. برید یه مکان مقدس، بیست دقيقه، ۴ رکعت نماز حضرت جعفر طیار یا یه دعا که سیمتونو وصل میکنه بخونین، بعدش با خدا حرف بزنین، دقیقا عین همون بچه. دیدید بچه زخمی میشه میره تو بغل اونی که بهش احساس امنیت میده، برید تو بغل خدا و باهاش دردل کنین شک ندارم معجزه ست! اگه قبلش به یه مداحی هم دل دادید فبها