قسمتی از مناظره جالب امام با ابوحنیفه
امام صادق علیه السلام:آیا میدانی چرا داخل چشمها شور است و داخل گوشها تلخ است و آب داخل بینی سرد است و آب دهان گواراست؟
ابوحنیفه:نه نمیدانم
امام صادق علیه السلام:آیا آن سخنی را که آغازش کفر و پایانش ایمان است میشناسی؟
ابوحنیفه:نه نمی شناسم
امام صادق علیه السلام: پدرم از پدرانش به آنها از رسول خدا نقل کردند که فرمود خداوند دو عدد پیه در چشم قرار داده و آن را شور نمود،اگر آن شوری نبود آن دو عدد پیه فاسد میشدند و اگر چیزی مانند تیغ و خاشاک به آن میرسید آن را پاره و نابود میکرد خداوند تلخی را در درون گوشها قرار داد تا نگهبان مغز باشد زیرا هر حشرهای وارد گوش گردد همان تلخی باعث خروج آن حشره یشود وگرنه آن حشره وارد مغز میشد و آن را تباه میساخت خداوند سردی و انجماد را در آب بینی قرار داد که اگر چنین نبود آب بینی همواره ریزش میکرد خداوند آب دهان را گوارا نمود تا انسان لذت خوردنیها و نوشیدنیها را دریابد.
اما سخنی که آغازش کفر است و پایانش ایمان،گفتن لااله الا الله است (که از نفی معبود شروع شده و با اثبات معبود حق ختم می گردد)