🌀 فقدان مدیریت نخبگانی یا فقدان نخبه؟!! 🖋 علی مهدوی 🔺 آیت الله طباطبایی نژاد مدیر حوزه علمیه اصفهان در دفاع از مشی ضد تحولی خویش طی سالیان تصدی این مسؤولیت، نکاتی را فرمودند: 1⃣ تعبدی نبودن سخنان رهبری در باب تحول 2⃣ نبود نخبگانی که بتوانند کتب درسی حوزه علمیه را تغییر دهند 3⃣ مطلوب بودن افزایش دوره سطح از ۱۰ به ۱۲ سال 4⃣ صاحب‌نظر بودن ایشان در مسائل حوزه علمیه همانطور که رهبر معظم انقلاب صاحب‌نظرند در پاسخ باید گفت: یک. 🔹 شاید جنس سخنان رهبری در باب تحول حوزه، تعبدی نباشد؛ اما عقلی هست. روزبروز شاهد افزایش ناخواسته فاصله روحانیت با مردم هستیم؛ مگر خدا رحم کند و سیلی بیاید تا این فاصله‌ها برطرف شود؛ وگرنه عاقبت محتوای فعلی آموزشی حوزه علمیه همان است که رهبری فرمودند: انزوا؛ اگر مرگ نباشد. برای درمان انزوای حوزه علمیه باید تدبیری اندیشید؛ لذا اصل تحول، گریزناپذیر است. بنابراین نیروی اجتهاد اعاظم حوزه علمیه باید مصروف چگونگی تحول شود؛ نه مانع شدن آن. دو. 🔹 حقیقتا امروز مشکل نخبگانی و فقدان نخبه در عرصه‌های مختلف حوزه علمیه وجود ندارد؛ بلکه اساس ترمز تحول حوزه علمیه، فقدان مدیریت نخبگانی است. دقیقا جایگاه آزاداندیشی همینجاست؛ مدیری که توان تحول و تغییر شرایط موجود به مطلوب را در خود نمی‌بیند، لااقل اگر کنار نمی‌رود از مشورت نخبگان و موجودی حوزه علمیه که می‌تواند بهره بگیرد؟! هنوز که هنوز است -مخصوصا در حوزه‌های علمیه شهرستان‌ها- نخبگان، مدیریت و سازماندهی نمی‌شوند؛ بماند که در بسیاری از مواقع حتی نخبگان سرکوب و حذف شده‌اند: 🔰 برای مثال: 🔸 روزگاری حجت‌الاسلام مهدی منصوری تحت نظر استاد عبودیت طرحی داشتند برای تأسیس مدرسه حکمت در اصفهان و بازیابی هویت فلسفه حوزه علمیه اصفهان؛ اما با دیوار محکم مخالفت حضرت آیت‌الله طباطبایی‌نژاد روبرو شدند. 🔸 مدیرانی که فکر تحولی داشتند از صحنه مدیریت مدارس علمیه اصفهان حذف شدند: امثال حجت‌الاسلام میرزایی مدیر مدرسه میرزاحسین، حجت‌الاسلام فرزین مدیر مدرسه صدر خواجو، حاج‌آقا مجید مهدوی و.... حتی طرح ویژه حجت‌الاسلام کشکولی پس از سالها مقاومت ایشان به تعطیلی کشیده شد. بماند که گاهی حتی برای کنترل شرایط و فضا، کل مدرسه علمیه تبدیل به حجره یا خوابگاه شد. 🔸 امروز عملا تنها طرح متفاوتی که در حوزه علمیه اصفهان، رخصت عرض اندام دارد، طرح مدرسه حفظ قرآن کریم است که در واقع طراح آن شخص آیت الله طباطبایی نژاد است و مدرسه بسیار مجهزی هم برای آن تأسیس کردند. 🔸 بنابراین قیاس حوزه علمیه قم با حوزه علمیه اصفهان قیاس مع الفارقی است؛ چراکه در قم لااقل هر صاحب نظری می‌تواند نظرات خود را ارائه دهد؛ ولو تکفیر شود. اما در اصفهان شرایط برای آزاداندیشی بسیار بسته و ناممکن است؛ تاجایی که از نظر برخی، بیم برخوردهای امنیتی هم وجود دارد. سه. 🔹اشکال عدم تعمق طلاب برای ورود به درس خارج، با بالابردن فشار و افزایش سنوات تحصیلی نه تنها حل نخواهد شد بلکه خسارات دیگری نیز در پی دارد. برای افزایش تعمق، انگیزه و شوق طلاب را باید افزایش داد؛ وگرنه کاهش انگیزه و افزایش فشار مثل دو لبه قیچی، امید و توان طلبه را تباه خواهد کرد؛ بحران معیشتی هم مزید بر علت. چهار. 🔹 دقیقا دولت‌ها بهانه عدم تمکین از سیاست‌ها و فرامین رهبری را صاحب‌نظر بودن می‌دانند. اساس بسیاری از اشکالاتشان هم در عدم درک تصویر جامعی است که رهبر معظم انقلاب مد نظر دارند. اینکه هرکسی ندای «انا رجل» سر دهد و اجتهاد در برابر نص داشته باشد، نتیجه‌اش همین است که نهادهای مرکزی در تحقق اهداف انقلاب، عملا تعطیل خواهند شد و آنگاه نوبت به #آتش_به_اختیار خواهد رسید. #تحول_حتمی_است #مناهج @Manahejj