. ▪️ از هجرت تا رحلت حضرت معصومه (س)؛ یک سال پس از سفر تبعیدگونه حضرت رضا(ع)‌ به شهر مرو، حضرت فاطمه معصومه(س) پیرو نامه عطوفت آمیز امام رضا(ع) به همراه عده ای از برادران و یاران برای دیدار برادر و تجدید عهد ولایی خویش، راهی دیار غربت شد. در طول راه به شهر ساوه رسید و همراهان و یاران حضرت با مأموران عباسی درگیر شدند و عده ای از همراهان حضرت در این حادثه غم انگیز به شهادت رسیدند. حضرت درحالی که از حزن و اندوه، بسیار ناتوان شده بودند با احساس ناامنی در شهر ساوه با تفحص درباره شهر شیعیان راهی «قم» شدند. بزرگ خاندان شیعه اشعری، موسی بن خزرج با شور و شعف فراوان به استقبال حضرت شتافت و ایشان در منزل شخصی موسی نزول اجلال فرمودند. آن بزرگوار پس از هفده روز بیماری در سال ۲۰۱ هـ ق در دهم ربیع الثانی به لقاء حق شتافت. مشتاقان و دل سوختگان بعد از وفات ایشان، پیکر شریف آن حضرت را به سوی قبرستان «بابلان» (جایگاه کنونی حرم مطهر حضرت معصومه) تشییع و تدفین کردند. و بدین سان تربت پاک آن بانوی بزرگوار اسلام قبله گاه ارادتمندان به اهل بیت(ع) و دارالشفای دل سوختگان عاشق ولایت و امامت شد. 📚منبع دائرةالمعارف تشیع، زیر نظر احمد صدر حاج سید جوادی، کامران فانی و بهاء الدین خرم شاهی، ج ۱۲، ص ۱۹۷ ........ 📗 حرم حضرت معصومه (س) منبع فیض الهی؛ مرحوم محدث قمی می فرماید: از اساتید خود شنیدم که مرحوم ملاصدرای شیرازی از شیراز به قم مهاجرت فرمود و در قریه کهک اقامت نمود. آن کلیم فرزانه هرگاه مطلب علمی بر او مشکل می شد به زیارت حضرت معصومه(س) می رفت و با توسل به آن حضرت، مشکلات علمی اش حل می شد. 📚منبع فوائد الرضویه، شیخ عباس قمی، ص ۳۷۹ ........... 🟢 حرم حضرت معصومه (س)، حرم اهل بیت علیهم السلام؛ قَالَ الصَّادِقُ(ع): «إِنَّ لِلَّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَکةُ وَ لِرَسُولِهِ حَرَماً وَ هوَ الْمدِینَةُ وَ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ حَرَماً وَ هُوَ الْکوفَةُ وَ لَنَا حَرَماً وَ هُوَ قُمُّ وَ سَتُدْفَنُ فِیهِ امْرَأَةٌ منْ وُلْدِی تسَمَّی فاطِمَةَ مَنْ زَارَهَا وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ. قَالَ الرَّاوِی وَ کانَ هَذَا الْکلَامُ مِنْهُ قَبْلَ أَنْ یولَدَ الْکاظِمُ(ع).» حضرت صادق(ع) فرمود: «برای خداوند حرمی است که مکه باشد و برای رسول خدا(ص) حرمی است که آن مدینه باشد و برای امیرمؤمنان(ع) حرمی است که آن کوفه باشد و برای ما اهل بیت حرمی است که قم باشد. به زودی فرزندم به نام فاطمه در آن دفن می شود. کسی او را زیارت کند، بهشت بر او واجب می شود.» 📚منبع بحار الانوار، علامه مجلسی، ج ۴۸، ص ۳۱۷