#معارف_فاطمی 🟢 با جلوهٔ نور حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، ملائکه به سجده افتادند... جابر گوید: از حضرت امام صادق علیه‌السّلام پرسیدم: 📋 لِمَ سُمِّیَتْ فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ زَهْرَاءَ؟! 🔻«برای چه حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها، «زهراء» نامیده شد؟» ☘ امام صادق علیه‌السلام فرمودند: 📋 لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَهَا مِنْ نُورِ عَظَمَتِهِ فَلَمَّا أَشْرَقَتْ أَضَاءَتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِنُورِهَا 🔻برای اینکه خدای تبارک و تعالی، آن بانو را از نور با عظمت خود آفرید. هنگامی که این نور در تمام عوالم درخشید، آسمان‌ها و زمین از نور او روشن شدند. 📋 وَ غَشِیَتْ أَبْصَارَ الْمَلَائِکَةِ وَ خَرَّتِ الْمَلَائِکَةُ لِلَّهِ سَاجِدِینَ وَ قَالُوا إِلَهَنَا وَ سَیِّدَنَا مَا هَذَا النُّورُ 🔻و چشم‌های ملائکه خیره شد. با جلوه نور آن حضرت، ملائکه در پیشگاه الهی به سجده افتادند و پرسیدند: «پروردگارا! این چه نوری است؟! ☘ خدای تبارک و تعالی فرمود: 📋 هَذَا نُورٌ مِنْ نُورِی وَ أَسْکَنْتُهُ فِی سَمَائِی خَلَقْتُهُ مِنْ عَظَمَتِی أُخْرِجُهُ مِنْ صُلْبِ نَبِیٍّ مِنْ أَنْبِیَائِی أُفَضِّلُهُ عَلَی جَمِیعِ الْأَنْبِیَاءِ 🔻این یکی از نورهای من است که آن را در آسمان خود جای دادم. این نور را از عظمت خویشتن آفریدم و آن را از صلب یکی از پیامبرانم که او را بر تمام انبیاء، برتری داده‌ام، خارج می‌کنم. 📋 أُخْرِجُ مِنْ ذَلِکَ النُّورِ أَئِمَّةً یَقُومُونَ بِأَمْرِی یَهْدُونَ إِلَی حَقِّی وَ أَجْعَلُهُمْ خُلَفَائِی فِی أَرْضِی بَعْدَ انْقِضَاءِ وَحْیِی. 🔻 از این نور امامانی به وجود می‌آورم که پس از قطع شدن وحی من، برای امر و دین من قیام می‌کنند و مردم را به راه راست هدایت می‌کنند. 📚 علل‌الشرایع،ج۱ ص۱۸۰ ✍ نوری از خود در شبی شورآفرين آفريد از نور خود نورآفرين در وجود ذرّه‌ها شوری فكند بر زمين و آسمان نوری فكند نور را بر تيره‌گی‌ها چيره كرد آسمان را مات كرد و خيره كرد قدسيان ديدند نوری منجلی‌ست آسمان‌ها غرقِ در نوری جلی‌ست سجده آوردند بر نور مبين روی آوردند بر عرش برين يک صدا گفتند با نورآفرين: آفرين بر خلقت نوری چنين سيّد و آقای ما! اين نور چيست؟ آفرينش روشن از انوارِ كيست؟ وحی آمد سوی آنان از خدا كای همه مبهوت اين نور هُدا آفريدم نوری از قدر و شرف تاكه در دل‌ها فتد شور و هدف در زمين و آسمان شور من است اين تجلی، جلوه‌ی نور من است ای ملائک! "نور" نوری اعظم است در حريم حُرمت من مَحرم است در دل هر ذرّه‌ای گر همهمه‌ست آفرينش غرق نور فاطمه‌ست فاطمه يعنی: تجلی بخش عرش نور او يعنی: عمود عرش و فرش فاطمه نورست و مهر عصمت است مادر خورشيدهای خلقت است از همين آئينه‌ی غيب و شهود يازده خورشد می‌آيد وجود هريكی خورشيد او نوری جلی‌ست كز تجلّايش جهانی منجلی‌ست هريكی شمس ولايت می‌شود مشعل راه هدايت می‌شود...