«وودی آلن فیلم نامه‌نویس و کارگردانی بود که در طول ۴۵ سال توانست ۲۳بار نامزد جایزه اسکار برای ۴۴ فیلمی شود که خودش آن ها را نوشت و کارگردانی کرد. او طی سال های ۱۹۶۹ تا ۲۰۱۳، تمام این فیلم نامه‌ها را با ماشین تایپ دستی می‌نوشت، زیرا معتقد بود کامپیوتر و وسایل الکترونیکی حواس او را پرت می‌کنند. این میزان افتخار طی ۴۵ سال یک موفقیت شگفت انگیز در حوزهٔ هنر به حساب می‌آید که به طور قطع وودی آلن آن را مرهون کار عمیق می‌دانست. شخصیت دیگر، یکی از برندگان نوبل، فیزیک دان نظری به نام پیتر هیگز است. پیتر آنقدر در کار خود غرق می‌شود که وقتی برندهٔ جایزهٔ نوبل شد، روزنامه‌نگاران قادر به یافتن وی و مصاحبه با او نبودند، زیرا او از کامپیوتر استفاده نمی‌کند، چون آن را عامل حواس پرتی می‌داند...» ادامه دارد. برگرفته از کتاب کار عمیق... نیاز است کمی در خصوص کار عمیق و نتایج آن بیشتر بدانیم... تقریبا در تمام شخصیت های بزرگ تاریخ دنیا،‌ در شرق و غرب عالم، این ویژگی مشترک بوده است... 🤔🤔🤔🤔🤔 @manebabarname