اولین کار با برنامه زندگیم قرار دادن نهج‌البلاغه در سجاده نمازم بود. وقتی مدت‌ها بود فقط حس شرمندگی داشتم که یکبار این کتاب مهم را کامل نخوانده‌ام... گفتم نماز خواندن که یادم نمی‌رود. هربار که نماز خواندم چند صفحه از آن به فراخور حال و حوصله ام می‌خوانم. گاهی دو صفحه می‌خواندم و خسته می‌شدم و کنار می‌گذاشتم. گاهی خیلی می‌چسبید و زمان داشتم و بیشتر می‌خواندم. وقتی یک روز به خودم آمدم و دیدم کتاب به پایان رسید یادم می‌آید خیلی هیجان زده شده بودم... مدام می‌گفتم پس می‌شود کتب پر حجم را هم با برنامه خواند. وقتی یک حجم زیاد را در زمان تقسیم کنی که اندک شود، احتمال انجامش بسیار بالا می‌رود. (همان جمله کلان بیندیش، خرد عمل کن) این شد عادت همیشگی. کتبی هست که مخصوص سجاده است... کتبی زیربالشی☺️ و مخصوص قبل خواب و کتبی در زمان‌های دیگر... اینطور می‌شود که گاهی در سه ماه بیش از ۶ جلد کتاب به پایان می رسد... تعیین زمان و مکان مطالعه بر احتمال انجام مطالعه اثر قابل ملاحظه‌ای دارد. و جزء رازهای افزایش عملکرد است. 📚⏳💡 @manebabarname