🔸حکایت شیرین و درس آموز عارف واقعی و جوانان پرشور! 🔹مرحوم دكتر محمد جواد شریعت: 🔸سال 1332 بود، من و عده ‏اى از جوانان پر شور آن روزگار به این نتیجه رسیده بودیم كه چه دلیلى دارد نماز را به عربى بخوانیم؟ چرا نماز را به زبان فارسى نخوانیم؟ تصمیم گرفتیم نماز را به فارسى بخوانیم. 🔹خانواده هایمان كم كم از این موضوع آگاهى یافتند. ما را نزد یكى از روحانیان آن زمان بردند. او به شیوه ‏اى اهانت ‏آمیز، نجس و كافرمان خواند. این عمل او ما را در كارمان راسخ‏تر ساخت. 🔸عاقبت‏ یكى از پدران، افراد را به این فكر انداخت كه ما را به محضر حضرت آیت الله حاج آقا رحیم ارباب ببرند. در روز موعود ما را كه تقریبا پانزده نفر بودیم، به محضر مبارك ایشان بردند. 🔹در همان لحظه اول، چهره نورانى و خندان وى ما را مجذوب ساخت. آقا در آغاز دستور پذیرایى از همه ما را صادر فرمود. سپس به والدین ما فرمود: شما كه به فارسى نماز نمی خوانید، فعلاً تشریف ببرید و ما را با فرزندانتان تنها بگذارید. 🔸وقتى آن‏ها رفتند به ما فرمود: بهتر است ‏شما یكى یكى خودتان را معرفى كنید و بگویید در چه رشته ‏اى درس می ‏خوانید. آنگاه به تناسب رشته و كلاس ما، پرسش‏هاى علمى مطرح كرد و از درس‏هایى مانند جبر و مثلثات، فیزیك و شیمى و علوم طبیعى مسائلى پرسید كه پاسخ اغلب آن‏ها از توان ما بیرون بود. هر كس از عهده پاسخ بر نمی ‏آمد، با اظهار لطف وى و پاسخ درست پرسش رو به رو می ‏شد. 🔹پس از آن كه همه ما را خلع سلاح كرد، فرمودند: والدین شما نگران شده ‏اند كه شما نمازتان را به فارسى مى ‏خوانید، آن‏ها نمى ‏دانند من كسانى را مى ‏شناسم كه - نعوذبالله - اصلاً نماز نمى‏ خوانند. شما جوانان پاک اعتقادى هستید كه هم اهل دین هستید و هم اهل همّت. من در جوانى مى ‏خواستم مثل شما نماز را به فارسى بخوانم ولى مشكلاتى پیش آمد كه نتوانستم. اكنون شما به خواسته دوران جوانى ‏ام جامه عمل پوشانیده ‏اید، آفرین به همت ‏شما . 🔸در آن روزگار، نخستین مشكل من ترجمه صحیح سوره حمد بود كه لابد شما آن را حل كرده ‏اید . اكنون یكى از شما كه از دیگران مسلط تر است، بگوید بسم الله الرحمن الرحیم را چگونه ترجمه كرده است. یكى از ما به عادت دانش ‏آموزان دستش را بالا گرفت و براى پاسخ دادن داوطلب شد. 🔹آقا با لبخند فرمود: خوب شد طرف مباحثه ما یک نفر است؛ زیرا من از عهده پانزده جوان نیرومند بر نمى‏ آمدم! بعد به آن جوان فرمود: خوب بفرمایید بسم الله را چگونه ترجمه كردید؟ 🔸آن جوان گفت: طبق عادت جارى به نام خداوند بخشنده مهربان. 🔹حضرت ارباب لبخند زد و فرمود: گمان نكنم ترجمه درست ‏بسم الله چنین باشد. در مورد «بسم‏» ترجمه «به نام‏» عیبى ندارد. اما «الله‏» قابل ترجمه نیست زیرا اسم خاص خدا است و اسم خاص را نمى ‏توان ترجمه كرد. مثلا اگر اسم كسى «حسن‏» باشد، نمى ‏توان به آن گفت آقای «زیبا». 🔸خوب «رحمن‏» را چگونه ترجمه كرده ‏اید؟ رفیق ما پاسخ داد: بخشنده 🔹فرمود: این ترجمه بد نیست، ولى كامل نیست؛ زیرا «رحمن‏» یكى از صفات خدا است كه شمول رحمت او را مى ‏رساند و این شمول در كلمه بخشنده نیست. «رحمن‏» یعنى خدایى كه در این دنیا هم بر مؤمن و هم بر كافر رحم مى‏ كند و نعمت رزق و سلامت جسم و مانند آن عطا مى‏ فرماید. 🔸رحیم را چطور ترجمه كرده‏ اید؟ رفیق ما جواب داد: «مهربان‏». فرمود: اگر مقصودتان از رحیم من بودم بدم نمى ‏آمد «مهربان‏» ترجمه كنید؛ اما چون رحیم كلمه ‏اى قرآنى و نام پروردگار است، باید درست معنا شود. اگر آن را «بخشاینده» ترجمه کرده بودید، راهی به دهی می برد زیرا رحیم یعنی خدایی که در آن دنیا گناهان را عفو مى ‏كند. 🔹پس آنچه در ترجمه «بسم الله‏» آورده ‏اید، بد نیست ولى كامل نیست و اشتباهاتى دارد. تازه این فقط آیه اول سوره حمد بود، اگر به دیگر آیات بپردازیم، موضوع خیلى پیچیده ‏تر مى ‏شود. 🔸اما من معتقدم شما اگر باز هم بر این امر اصرار دارید، دست از نماز خواندن به فارسى برندارید؛ زیرا خواندنش از نخواندن نماز به طور كلى بهتر است. 🔹در این‏جا، همگى شرمنده و منفعل و شكست‏ خورده از وى عذرخواهى كردیم و قول دادیم ضمن خواندن نماز به عربى، نمازهاى گذشته را اعاده كنیم. 🔸فرمود: من نگفتم به عربى نماز بخوانید، هر طور دلتان مى ‏خواهد بخوانید. من فقط مشكلات این كار را براى شما شرح دادم. 🔹ما همه عاجزانه از وى طلب بخشایش و از كار خود اظهار پیشمانى كردیم. حضرت آیت الله ارباب با تعارف میوه و شیرینى مجلس را به پایان برد.