⭕️سرکوب دانشگاه به نام دموکراسی 🔹تصاویر کاملاً گویا است؛ ستون‌های پر تعداد نیروهای ارتش و پلیس، گاز اشک آور، شلیک با اسلحه پلاستیکی، بازداشت، ضرب و شتم! اما این لشکر کشی در مقابل چه چیزی است؟ پاسخ حیرت انگیز است؛ برای سرکوب اعتراضات آرام و تحصن‌های کاملا صلح آمیز به نسل کشی در غزه! 🔸سوال دیگر این است که این اتفاقات در کجا رخ داده است؟ در محوطه دانشگاه‌های غرب، از آمریکا تا فرانسه گرفته تا دیگر کشورهای غربی، کشورهایی که نام آنها با پرچمداری آزادی بیان، حق اعتراض و عباراتی از این دست در تیتر یک رسانه‌ها گره خورده است! 🔹در مقابل این وضعیت، واکنش رسانه‌های غربی چه بوده است؟ تقریبا هیچ. 🔸چند پرونده حقوق بشری علیه نیروهای امنیتی این کشورها تشکیل شده است؟ مطلقا هیچ! 🔹چند نفر از سران غرب این اقدامات را محکوم که نه، حداقل سرزنش کردند؟ هیچ هیچ هیچ! 🔸حالا در مقابل به یاد بیاورید، بلوای پاییزی سال 1401 را که با توطئه و همکاری بیش از 10سرویس امنیتی در ایران ایجاد شد، با صدها رسانه از شبکه های ماهواره‌ای تا شبکه‌‌های مجازی پشتیبانی شد! و افراد آموزش دیده با برنامه‌های منسجم برای ایجاد رعب و وحشت، تخریب و آتش سوزی، تجزیه کشور و کشته سازی به خیابان ها گسیل شدند، اما نیروهای امنیتی و انتظامی ایران عزیز با مدارا تا حد امکان و با کمترین برخورد و جانفشانی و تقدیم شهدای فراوان از برهم خوردن نظم و امنیت جلوگیری کردند، پاسداران امنیت در میدان حضور یافتند و برای عقب راندن و تضعیف پاسداران امنیت ایران چه غوغاها که به پا نشد! پلیس جمهوری اسلامی ایران نجیبانه در وسط معرکه‌ای قرار گرفت که آتش تهیه آن در خارج مرزها و با دلارهای بی پایان غربی و صهیونیستی تدارک دیده شده بود، فراجا مقتدرانه و مظلومانه سینه سپر کرد تا ایران و ایرانی آسیب نبیند! 🔹برخورد ارتش آمریکا با دانشجویان در جلوی چشم رسانه‌ها، جهان را با همان فرض همیشگی روبه‌رو کرد که حقوق بشر دوگانه‌ای است که اگر روی سکه منفعتش به سمت آمریکایی‌ها افتاد، از آن استقبال می‌کنند و اگر به ضررشان باشد، تمام دنیا را بسیج می‌کنند تا بگویند که طرفدار حقوق بشر هستند. همین رفتار دوگانه بر پایه منفعت یا عدم منفعت سبب شده است تا اگر در کشوری، مانند ایران خونی از دماغ کسی ریخت، ایران به انواع و اقسام ضدیت با حقوق بشر متهم شود؛ ولی کشتار هزاران زن و کودک به دست صهیونیست‌ها با دیده اغماض نگریسته می‌شود.