⭕️سیاست رفاهی مطلوب اقتصاد ایران
🔹سیاست تثبیت نرخ ارز برای کوتاهمدت و با یک برنامهی مشخص شاید بد نباشد اما بدون برنامه و تثبیت کور در بلندمدت (بدون توجه به واقعیتهای اقتصاد ایران) نتیجهای جز جهش و شوک در آینده ندارد؛ مثل آنچه در مورد ارز 4200 تومانی شاهد بودیم. بنابراین این روش، سیاست رفاهی مطلوبی نیست.
🔸در مقابل، در سیاستهای کلی رفع فقر و رفاه عمومی که از سوی رهبر معظم انقلاب ابلاغ شده، بر سیاست هدفمندسازی یارانهها برای تامین عدالت اقتصادی تاکید شده است. این سیاست در واقع به ما میگوید وقتی بر اساس واقعیتهای اقتصاد نمیتوانیم نرخ ارز و انرژی را در بلندمدت تثبیت کنیم، باید اجازه دهیم تدریجاً افزایش یابند و ما به التفاوت نیز به یارانهی نقدی طبقات پایین اضافه شود. در کنار این سیاست، میتوان با تقویت نظام حکمرانی، سرعت رشد نرخ ارز و انرژی را نیز کندتر کرد. توضیح این ایده، خود مجالی دیگر میطلبد اما اجمالاً باید بدانیم که سیاست هدفمندی یارانهها، نه تنها به معنای شوکدرمانی یا جهانیسازی قیمتها نیست که اتفاقاً در برابر آنهاست.