چند تا توصیه و تجربه. اگه ۱۸ سالتونه ممکنه ناامیدیهای زیادی براتون پیش بیاد یا شکستهایی بخورین که احساس بکنین برای شروع خیلی دیره. مطلقا مهمترین چیز اینه که تو آرامش فقط تلاش کنید. دیر نیست. باور کن. خیلیا ۵۰،۶۰ سالشونه هنوزم نمیفهمن. اگه ۱۸ سالتونه بدونین اونقدر اتفاقها قراره براتون بیفته و اونقدر مسائل در پیش دارید که فقط برای اینکه تو رو بزرگ و پخته کنن پیش اومدن. بیقراری نکن. اگه ۱۸ سالتونه به این باور برسید که رنج مقدسه. رنج پذیر باشید. هیچی مثل رنج تو رو نمیسازه. اگه ۱۸ سالتونه بدونین تنهایی هیچوقت ترسناک نیست، رشدی ندیدی برو. اگه ۱۸ سالتونه بدونین دوای اضطرابها و نگرانیها فقط یک چیزه، تسلیم امر خداوند بودن؛ تسلیم باش مثل مرده زیر دست غسال. اگه ۱۸ سالتونه و هنوزم اهل غر زدنین، با آدمهایی رو به رو میشید که میگین خدایا اگه منم مثل اینم پودرم کن. اگه ۱۸ سالتونه بدونین چیزهایی که توی نیتتونه، همون چیزاییه خدا تو رو بهش میرسونه؛ نیتتو پاک کن، پاکِ پاک. اگه ۱۸ سالتونه بدونین قراره با کلی دغدغه رو به رو بشین، الان که دغدغه خاصی نداری برای چیزایی که دوست داری وقت بذار. دیوانه وار کتاب بخون. سخنرانی گوش کن یه زبان جدید یاد بگیر تفسیر بخون هرکاری ولی بیکار نمون. اگه ۱۸ سالتونه بدونین وابستگی فی نفسه چیز بدیه؛ تو هر موضوعی که باشه. اگه ۱۸ سالتونه بدونین هیچی مثل ثبوت نداشتن و کاریو نصفه انجام دادن نمیتونه از چشم بندازتتون، ثابت باش محکم باش.💚