پیام‌های سورۀ نساء - آیۀ ۱۰۲: ۱. نماز، حتّی در صحنۀ جنگ تعطیل نمی‏‌شود و رزمنده، بی‌‏نماز نیست. «فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ»، «وَ لْیَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ» ۲. در اهمیّت نماز جماعت همین بس‌ که در جبهۀ جنگ با دشمن، حتّی با یک رکعت هم برپا می‌‏شود. «وَ لْتَأْتِ طائِفَةٌ أُخْری‏ لَمْ یُصَلُّوا فَلْیُصَلُّوا» ۳. در هنگام پیش‌آمدنِ دو وظیفه (جهاد و نماز) نباید یکی فدای دیگری شود. «فَلْتَقُمْ»، «وَ لْیَأْخُذُوا» ۴. درهمه‌حال، هوشیاری لازم است؛ حتّی نماز نباید مسلمانان را از خطر دشمن غافل کند. «وَ لْیَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ» ۵. رهبر، محور وحدت و عبادت است. «کُنْتَ فِیهِمْ»، «فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ» ۶. تقسیم کار، تعاون و شریک‌کردن دیگران در کارهای خیر، حتّی در حسّاس‌ترین موارد، از عوامل الفت جامعه است. در این آیه، دو رکعت نماز جماعت میان دو گروه تقسیم شده، تا تبعیضی پیش نیاید و همه در خیر شریک باشند. «وَ لْتَأْتِ طائِفَةٌ أُخْری‏...» ۷. فرمان‌های الهی به تناسب شرایط، متفاوت است. (این آیه مربوط به نماز خوف در برابر دشمن است.) «فَلْتَقُمْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ» ۸. نماز جماعت در جبهه، نشان عشق به هدف و خدا و رهبر و پایبندی به ارزش‌هاست. «إِذا کُنْتَ فِیهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ» ۹. در جبهه باید جا‌به‌جایی نیروها در فاصلۀ یک رکعت نماز، امکان‌پذیر بوده باشد. «وَ لْتَأْتِ طائِفَةٌ أُخْری‏ لَمْ یُصَلُّوا فَلْیُصَلُّوا» ۱۰. هر چه مدّت نماز در جبهه بیشتر شود، فرصت دشمن برای حمله افزایش می‌‏یابد؛ پس باید حفاظت بیشتری داشت. در رکعت اوّل، داشتن اسلحه کافی است ولی در رکعت دوّم، هم اسلحه و هم ابزار دفاع. «وَ لْیَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ»، «وَ لْیَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَ أَسْلِحَتَهُمْ»