نکته‌های سورۀ انعام - آیۀ ۱۰: این آیه، تسکینی برای پیامبر اسلام است؛ که اوّلًا: پیامبران پیشین هم مورد استهزا قرار گرفته‌‏اند، ثانیاً: نه تنها عذاب اخروی، بلکه قهر دنیوی هم دامن‌گیر استهزاکنندگان می‌شود. پیام‌های سورۀ انعام - آیۀ ۱۰: ۱. یاد مشکلات دیگران، صبر انسان را زیاد می‌‏کند و مبلّغ دین نباید از استهزای مخالفان دلتنگ شود. «لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِکَ» ۲. استهزا، یکی از جنگ‌‏های روانی دشمن و برای تضعیف روحیۀ رهبران است که باید در برابر آن مقاومت کرد. «اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِکَ» ۳. مسخره‌کنندگان، عاقبت ذلیل می‌‏شوند و استهزا، دامن خودشان را می‌‏گیرد. «فَحاقَ بِالَّذِینَ سَخِرُوا» ۴. استهزای دین، یکی از گناهان کبیره است که وعدۀ عذاب بر آن داده شده است. «فَحاقَ بِالَّذِینَ سَخِرُوا...» ۵. خداوند حامی انبیاست و استهزاکنندگان را هلاک می‌‏کند. «فَحاقَ بِالَّذِینَ سَخِرُوا...» ۶. استهزا شیوۀ دائمی کفّار است. «کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ»