پیامهای سورۀ توبه- آیۀ ۸:
۱. عمق کینۀ دشمن را هنگام قدرتش باید شناسایی کرد؛ نه هنگام ضعف او. «إِنْ یَظْهَرُوا عَلَیْکُمْ»
۲. سکوت و سادهاندیشی دربارۀ دشمنی که اگر چیره شود مراعات هیچ مسألهای را نمیکند؛ گناه است. «لا یَرْقُبُوا فِیکُمْ إِلًّا وَ لا ذِمَّةً»
۳. مشرکان، نه مراعات مسائل عاطفی و همسایگی را میکنند؛ نه به پیمانها و تعهّدات احترام میگذارند. «إِلًّا وَ لا ذِمَّةً»
۴. ظاهرسازی و بازیهای سیاسی و تبلیغاتی دشمنان، ما را فریب ندهد. «یُرْضُونَکُمْ بِأَفْواهِهِمْ وَ تَأْبی قُلُوبُهُمْ»
۵. پیمانشکنی، نفاق، تظاهر و سیاستبازی، فسق است. «تَأْبی قُلُوبُهُمْ وَ أَکْثَرُهُمْ فاسِقُونَ»
۶. اکثریّت مشرکان فاسقند، ولی افراد سالم هم میانشان پیدا میشود. «أَکْثَرُهُمْ فاسِقُونَ» (در نسبت دادنها، انصاف داشته باشیم)