💠☀️💠☀️💠☀️💠 ☀️اخلاق مهدوی☀️ ◀️قسمت صد و دوازدهم 📘در روایتی از امام صادق (ع) آمده؛ عمل خالص آن است که نخواهی کسی جز خدا✨ تو را برای انجام آن ستایش بکند. یعنی انتظار داشته باشی که وقتی اینکار را انجام می دهی فقط خدا تو را ستایش بکند. یعنی اگر یک کار خیری را انجام دادی که واقعا هم خیر بود و هزار نفر هم فهمیدن👥 اما یک نفر تو را تعریف و تمجید نکرد عین خیالت هم نباشد. 🌸تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن، که خواجه خود صفت بنده پروری داند🌸 👌خدا خودش می داند چکار بکند، مگر ما برای تعریف و تمجید مردم باید کار بکنیم! باید فقط برای خدا کار کرد. 📜یا یک روایت دیگر که یک انسان درجه بالاتر را نشان می دهد؛ 🌟امام صادق (ع) می گوید هیچ بنده ای به حقیقت اخلاص نمی رسد مگر آنکه دوست نداشته باشد که مردم او را بر کارهایی که برای خدا انجام داده ستایش بکنند.✔️ ⁉️یعنی چه؟ تو کار را برای خدا انجام دادی، حالا آمد یک نفر از تو تعریف و تمجید کرد🗣 تو بدت بیاید، ته دلت خوشحال نشوی، قند در دلت آب نشود. 👈البته گناه نیست. شما کار را برای خدا انجام بده یک نفر از تو تعریف کرد تو هم خوشحال شدی، گناه نکردی، تو که ریا نکردی برای خدا انجام دادی، حالا آن هم فهمید از تو تعریف💭 و تمجید کرد و رفت پیش ده نفر گفت، تو ته دلت خوشحال شدی🙂 هیچ اشکال ندارد، اصلا این گناه نیست. گناه اونی است که به خاطر ریا انجام بدهی. 👆ولی امام می گوید؛ 🌀حقیقت اخلاص این است که از همین یک مورد هم با اینکه گناه نیست باز هم خوشحال نشوی. پیش خودت ناراحت بشوی چرا این فهمید؟ چرا رفت به این و آن گفت، من دوست داشتم کسی نفهمد. امام می گوید این حقیقت اخلاص است، درجه بالاتر از اخلاص های قبلی است. 🔹ادامه دارد .... 💽برگرفته از سخنرانی"اخلاق مهدوی" فایل شماره (23) 🎤استاد احسان عبادی 112 💠☀️💠☀️💠☀️💠 ______________ @marefatemahdavi