#پندیات یه روزمیادهمه می میریم میون قبری جامی گیریم تامی بینیم که تنهاموندیم حِس می کنیم خیلی فقیریم تموم میشه هرچی که بُردیم ازما می پرسن چی آوردیم خـدا نـیاره کـه بـپرسن برا چی خلق ومی آزردیم مامی مونیم وکرده هامون بـا تـمومِ آورده هامون دست ما رومی گیره اونجا پیـش خداسـپرده هامون تواون فضای تنگ وتاریک یـادم مـیادکـار بـدونیک تو اوج نـا امیدی از دور نوری می بینیم میشه نزدیک تـا می بیـنه اشـک دوعینم تـرسـیدم وبـه شـوروشینم بِـهم مـیگه بـا مـهربـونی نترس که من امام حسینم خوش به حال اونیکه مولاش بـراش بـیاد کـنه تـلافـی بهش بـگه نترس عـزیـزم تـو ازحساب کـتاب مُعافی 🔸️شاعر: #علی_اکبراسفندیار«مداح» 🌐 زندگی پس از مرگ ✅ @marg313 👈 دریچه ای به سرای جاوید ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ انتشار این پست‌ ثواب‌ جاریه در پی دارد