" هان.. سرعت چیست؟ سرعت در چه چیزی؟ سرعت در بیدار شدن. در جلو افتادن از مُد. در تغییرات اساسی و کنار گذاشتن تسویف‌ها(به تعویق انداختن‌ها). در شناخت و فهم حقایق. در حرکت به سمت حقیقت.. خدا می‌داند که وقت بازی و سرگرمی نیست. تا کِی به هر ساز و آواز تازه به حرکت دربیاییم و به هرچیزی که مُد می‌شود روی بیاوریم؟ کدام یکی پایدار ماند؟! این چرخه‌ی بی‌مغز "همستر" -که تمامیِ خاکسترهایی که روزی شعله‌ور می‌شوند و روز دیگر فرو می‌نشینند را در بر می‌گیرد- در آخر عده‌ای را به‌عنوان قربانی میان میله‌های خود رَنده می‌کند، عده‌ای را مثل ته‌مانده‌ای به بیرون پرتاب می‌کند، و عده‌ای را هم البته به خوش‌بختی[!] می‌رساند؛ می‌خورند و می‌خوابند و سپس می‌میرند! همین‌قدر پوچ؛ بی‌هیچ سرمایه‌ی حقیقی...