#خــاطرات_شهید_آرمـان #آرمان_دهه_هشتادی_ها ³؛ اصلی ترین و مهمترین ویژگی آرمان وظیفه شناس بودن اوست. هر لحظه به این فکر میکرد که الان وظیفه من چیه؟ از حاج آقا میرهاشم حسینی هم شنیدیم که اخلاص همان عمل مداوم به وظیفه بیرونی انسان است. فارق از اینکه در درون چه احساساتی داریم همین که مداوم به وظیفه عمل کنیم، همین اخلاص را حاصل میکند و نیازی به تالش جداگانه نیست. آرمان هم این سبک زندگی را به جد پیگیری میکرد. دبیرستانی بود که مسئولیت کار های اجرایی هیات شباب المهدی (عجل الله تعالی فرجه) را بر عهده گرفت و چند سال به خوبی آن هیات را برگزار کرد. خاطره: یکی از دوستان شهید میگوید یکی از جلسات هفتگی هیات بود، تعداد حضار جلسه خیلی کم بود. سه چهار نفر. به آرمان گفتم هیات این هفته را تعطیل کنیم؟ گفت نه ما باید کار خودمون را درست انجام بدیم و برای یک نفر هم هیات را برگزار کنیم. آرمان دانشجوی مهندسی بود اما برای احساس وظیفه ای که نسبت به علوم دینی کرده بود علیرغم مخالفت ها، از دانشگاه انصراف داد و وارد حوزه شد. برای جهاد تبیین که حضرت آقا فرمودند، خیلی دغدغه داشت. با هرکسی که میتوانست، طلبه و دانشجو و دانش آموز و حتی مردم عادی صحبت میکرد و مطالب را با بیان شیرین خودش بیان میکرد و توضیح میداد. حتی در سفر های اربعین با عربی دست و پا شکسته با عراقی ها صحبت میکرد که فلان جریان انقلابی نیست و انگلیسی عمل میکنه و... در کنار همه اینها وقتی کشور به آشوب کشیده شد و امنیت از بین رفت آرمان مثل همیشه برای عمل به وظیفه آماده بود. مادر شهید میگوید: چند مرتبه گفتم آرمان شرایط خطرناکه، برای چی میری؟ گفت: مادر جان اگر من نروم، دیگران نروند، پس کی برود؟! بلاخره باید یک نفر نظم را برقرار کند؟! روز آخر وقتی آماده رفتن از حوزه میشد یکی از رفقا همین مطلب را میگوید که کجا میخوای بروی؟ تو چیکار داری و... . آرمان جواب میدهد:«آدم نباید سیب زمینی باشه! تو هم بیا با هم بریم» @martyr_12_8