❌اقدام مشکوک روحانی❌ (بخش اوّل) ✍با گذشت حدود یک هفته از ناآرامی های آبان 98، برخی سوال های بسیار آزاردهنده وجود دارد که نمی توان از پرسیدن آنها صرف نظر کرد. ✍مهم ترین سوال که بدون یافتن پاسخی قانع کننده برای آن اساسا عبور از وضعیت فعلی ممکن نیست، این است که واقعا هدف آقای روحانی از سهمیه بندی بنزین، به این روش خاص و در این زمان خاص، چه بود؟ ✍برای پیدا کردن جواب این سوال هرچه بیشتر گشتیم کمتر یافتیم! سوال های بسیار مهمی هست که آقای رییس جمهور باید برای شفاف شدن نیت خود از این کار، به طور کاملا روشن به آنها پاسخ بدهد و اگر پاسخی نداد یا نداشت، که بعید می دانم داشته باشد، آن وقت به صراحت می توان نتیجه گرفت یک اقدام کاملا مشکوک از جانب او رخ داده که محتاج رسیدگی های بسیار جدی بعدی است. ✍من نیک واقفم که این بحثی مهیب است، اما شواهد، چنان جدی است که برگزار کردن موضوع به تعارف یا مجامله، می تواند پیامدهایی خطرناک برای کشور داشته باشد. ✍نخستین حقیقت مهم این است که در میان کابینه آقای رییس جمهور، همه -یا تقریبا همه- با این تصمیم مخالف بوده اند. حتی وزیر خارجه او نیز به خود جرئت داده و مخالف خود را ابراز کرده اما رییس جمهور با اشاره به نابلدی آقای ظریف در سیاست داخلی، سخن او را هم به هیچ انگاشته است! ✍در اینجا بحث بر سر "اجرای این سناریو خاص از هدفمندی یارانه بنزین"، در این "زمان خاص" است نه "اصل اجرای این طرح" که از مدت ها قبل قانون مصوب بوده و کسی با آن مخالفت نداشته است. ✍رییس جمهور باید بگوید در حالی که اصلی ترین اعضای دولت او با این کار مخالف بوده اند، او به اتکای چه کسانی و با کدام تحلیل، طرحی چنین "حساس" و-شاید حتی باید گفت خطرناک- را در این "زمان خاص" اجرا کرده است؟! ✍برخی خبرها می گوید آقای رییس جمهور در این مورد خاص، به مشورت های تیمی از مشاوران عمل کرده که سال 96 هم در کنار او بودند و همین حالا نیز وقتی از آنها می پرسند این چه فاجعه ای بود خلق کردید، با خونسردی پاسخ می دهند: «اتفاق خاصی نیفتاده»! ✍یک دیدگاه دیگر، این است که رییس جمهور کاملا خودسرانه و بدون آنکه به خیرخواهی ها و مشورت های دیگران کوچکترین اعتنایی کند این تصمیم را گرفته و در جلسه سران بر آن اصرار ورزیده است. ✍هر کدام که باشد، آقای روحانی باید روشن کند این خسارت بزرگ را با اتکا به کدام تحلیل به کشور وارد آورده و چرا مخالفت های تقریبا قریب به اتفاق اعضای کابینه خود را نادیده گرفته است؟! آن چه هدف ویژه ای بوده که برای رسیدن به آن باید همه این هشدارها دور ریخته می شده است؟ ✍نکته دوم این است بر اساس اطلاعات موجود، آقای روحانی به تبعات امنیتی اجرای طرح به این شکل و در این زمان خاص، واقف بوده اما برآوردهای دستگاه های امنیتی مختلف از جمله وزارت اطلاعات را -که قاعدتا آقای رییس جمهور نباید درباره آن بدگمان باشد- باوجود اینکه در همه آنها هشدار داده شده بود این طرح می تواند به نتایج امنیتی ناگواری منجر شود، عالما و عامدا نادیده گرفته است! ✍برای رییس جمهوری که خود را متخصص امنیت ملی می داند این سوال بزرگی است که چه چیز او را چنین بی پروا کرده که باعث شده به هیچ کدام از این هشدارها توجه نکند؟ ✍برخی شنیده ها حکایت از آن دارد که آقای رییس جمهور در جلسه روز چهارشنبه (روز قبل از اجرای طرح) کابینه، هشدار جدی وزیر اطلاعات را -که در نوع خود ظاهرا پدیده نادری است- نه تنها وارد ندانسته بلکه او را ریشخند و استهزا هم کرده است! ✍ظرف دو هفته گذشته، در این کشور خون هایی به زمین ریخته شده و برای جنایت ضدانقلاب و اوباش علیه مردم زمینه و ظرفیتی فراهم شده که رییس جمهور هشدار لازم را برای پیشگیری از اجرای آن دریافت کرده بود اما به آن اعتنا نکرد! پرسش این است که چرا؟ ریشه این ریسک چیست و آقای روحانی چه جوابی به این ابهام بزرگ دارد؟ آیا ما حق داریم برخی تحلیل ها را جدی بگیریم که عقیده دارد آقای روحانی اساسا حدی از آشوب و ناآرامی را به ضرر خود نمی داند و از آن استقبال هم می کند؟ ✍و یا، آیا می توان این حرف را جدی گرفت که رییس جمهور در آستانه انتخابات برنامه ای دارد که بی ثبات سازی کشور، جزء ضروری آن است؟ ضمن اینکه این نکته را هم درنظر بگیرید که برای فهم اینکه سهمیه بندی بنزین با این سناریو، اقدامی خطرناک است چندان نیازی به هشدار دستگاه های امنیتی و متخصصان امنیت ملی نبوده است. آقای رییس جمهور اگر اخبار هواشناسی را هم چک می کرد -که بعید می دانم نکرده باشد- لابد می فهمید که در یک روز برفی نباید شوکی مانند گرانی سه برابری بنزین را به مردم وارد کرد، تحلیل های امنیتی پیشرفته که جای خود دارد! (ادامه دارد) مهدی محمدی @najva_net