نشریه فوربس: ایران احتمالا تا ماه اکتبر برای ارسال موشک‌ها و پهبادهای کشنده‌تر به روسیه، صبر خواهد کرد.
روسیه از ماه سپتامبر از پهبادهای ایرانی (عمدتا از مدل شاهد-۱۳۶) علیه اهداف اوکراینی استفاده کرده و انتظار می‌رود که در ازای آن جنگنده‌های سوخو- ۳۵ را در حوالی امسال از روسیه دریافت کند، اما تهران همچنین موشک‌ها و پهبادهای کشنده‌تری برای روسیه دارد و ممکن است ارسال آنها را تا اکتبر ۲۰۲۳ و منقضی شدن یکی از شروط اصلی قطعنامه ۲۲۳۱ به تعویق بیندازد.
این قطعنامه بخشی از توافق اتمی سال ۲۰۱۵ بود و اگر مشخص شود که ایران آن را نقض کرده، می‌تواند تحریم‌های "اسنپ‌بک" سازمان ملل را کلید بزند.
ممنوعیت واردات و سلاح‌های متعارف توسط ایران در اکتبر سال ۲۰۲۰ برداشته شد اما ایران تا اکتبر سال ۲۰۲۳ نمی‌تواند موشک یا پهبادهایی که برد بیش از ۳۰۰ کیلومتر و سرجنگی بزرگتر از ۵۰۰ کیلوگرم دارند را وارد و یا صادر کند.
پیش از این نشریه آکسیوس به نقل از مقامات اسرائیلی نوشته بود که ایران بُرد و سر جنگی موشک‌های ارسالی به روسیه را کاهش داده است تا نقض این قطعنامه تلقی نگردد.
فرزین ندیمی، تحلیلگر همکار "موسسه واشنگتن در امور شرق نزدیک" (غرب آسیا) در این مورد گفته: "من بسیاری از اروپایی‌ها را دوست دارم که معتقدند ایران قبلا پیوست B، پاراگراف چهارم از قطعنامه ۲۰۳۱ را نقص کرده، اما تهران احتمالا با توجه به احساس فشار بین‌المللی، رویکرد خود را در مورد موشک‌های بالستیک کوتاه‌برد تغییر داده. اگر ایران قبلا این موشک‌ها را تحویل داده باشد، ممکن است از روسیه خواسته باشد که از آنها برای بُرد بیش از ۳۰۰ کیلومتر استفاده نکند، پس ما تاکنون هیج استفاده‌ای از موشک‌های ایرانی در این جنگ ندیده‌ایم، و همه این‌ها حدس و گمان‌هایی بر پایه گزارش‌های امنیتی آمریکا ست ... اما دیر یا زود آنها را در آسمان اوکراین خواهیم دید. اما در مورد اسنپ‌بک، غرب می‌تواند روند آن را بر پایه استدلال اول (پهباد) شروع کند، اما تمایل سیاسی برای انجام آن وجود ندارد".
یک تحلیلگر روسی خارج از این کشور در این باره گفت: "روسیه نمی‌تواند از موشک‌های ایرانی با استفاده از حامل (پرتاب‌گر)های خود استفاده کند، و استفاده از شاسی‌های ایرانی نیز نمی‌تواند از دید ماهواره‌ها دور بماند. علاوه بر این‌ها، این یک قرارداد گران‌قیمت است و روسیه را بیش از پیش به ایران وابسته خواهد کرد. من فکر می‌کنم که گزینه حداکثری، این است که شرکت‌های دفاعی ایران اجزای این موشک‌ها را برای تولید سریع‌تر آن در روسیه، تامین کنند، و این موضوع شاید قبلا اتفاق افتاده باشد".
💠http://eitaa.com/masaf_najva